bugün

1904-1978 yılları arasında yaşamış, isveç kraliyet akademisi üyesi(1949-1978), 1974 nobel edebiyat ödülü sahibi isveçli şair ve yazar.

babası'nın ölümü ve annesi'nin amerika'ya göçü ile çileli bir çocukluk dönemi geçiren martinson bir süre yetimhanede kaldıktan sonra gemilerde miçoluk yapmaya başladı ve bu sayede uzakdoğu ve çin denizi dahil dünyanın çeşitli bölgelerini görme fırsatı oldu. hindistan'a yaptığı seferler esnasında tanıştığı budizm onu çok etkiledi. ileri yaşlarında verdiği ropörtajlarda

"ben budizmi, bir dinsel inanç olarak değil ahlaki yaklaşımı ve yaşam felsefesi olarak benimsedim"

demiştir. martinson, 1930'ların başında yayımlanan 'normad' adlı şiir kitabı, yolculuk hikayelerini anlattığı 'cape farewell' ve 'çiçeklenme' isimli otobiyografik romanı ile eleştirmenlerden olumlu not alırken okuyucu kitlesini de hayli genişletti. 'passad 1945' adlı şiir kitabı ise onun ününü pekiştirdi. 1953 yılında yayımlanan 'cicada' ve 1956 yılında yayımlanan 'aniara' isimli şiir kitapları onun dünyada tanınmasını sağladı. 'aniara' adlı eseri 'Erik Lindegren' tarafından daha sonra tiyatral bir operaya dönüştürüldü.

sanatçının eserlerindeki, joseph conrad, Rudyard Kipling ve Leo Tolstoy etkisi, okuyucuları tarafından bariz bir biçimde görülür.

1974 yılında Eyvind Johnson ile birlikte 'Nobel edebiyat Ödülü'nü aldığı sırada kimi akademi üyeleri onun bu ödüle layık olmadığını düşünerek protesto etmek için ayağa kalkmadılar. ancak, onlara en güzel yanıtı, aynı akademinin diğer seçici kurul üyeleri onu seçme gerekçeleriyle verdiler;

"Evreni yansıtan ve ayrıntıyı yakalayan yazıları için"