halk oyunları

bir bolgeye ait lokal dans figurlerinin butunune denir. enstrumanlar ve kostumler yoreye gore degisir.

kulturel ve cografi yapının zenginligi nedeniyle turkiye'de oldukca genis bir cesitlilik soz konusudur.

sayesinde, yaşanan yarışma heyecanları, katılınan festivaller, birincilikler, başarılar, davul-zurna sesi, sevinçler, hüzünler, ekip çalışması özlenir.

cok zevkli bir sosyal aktivitedir kendileri.
en zoruda ege yöresine ait olan basit gibi görünen efe oyunlaridir.

benim favorim zeybektir. zeybeklerde kendi içinde bir çok gruba ayrılır. aydın zeybeği gibisi yoktur. bildiğimiz birçok ege türküsü aslında aydına aittir.

üniversiteye ilk başladığım yıl aldığım sosyoloji dersinde hocamız herkes bir kampüs etkinliğine katılacak ve bana belgesini getirecek yoksa dersten geçirmem demişti. o zorunlulukla kendimi dahil olmanın en zor olduğu halk dansları topluluğunun kapısında buldum. nasılsa seçilmem en azından denedim olmadı derim diye düşündüm. fakat elemelerden geçmiştim ve kendimi bir yörenin çalışma salonunda bulmuştum böyle ilgisiz, şans eseri dahil oldugum topluluk hayatım oldu sonradan. dahil olunması en eğlenceli en zevkli etkinlikmiş meğer.

insanların yöresine göre değişen dans stilleri.

"folklor"le aynı anlamı taşıdığı sanılmaktadır, yanlıştır. folklor bir bölgenin bütün yöresel değerleridir. gerek müziğiyle, gerek yemekleriyle, gerek oyunlarıyla..

eğitmenliğini yaptığım 17 yıldır hayatımın bir parçası olan asla vazgeçemediğim etkinliktir. yarışmalar, sahneler, 1 dakikada kostüm değiştirmeler... *