bugün

öeh lan bu da olmaz ki..
yarın ışıklarımı toplayıp yeniden karanlığının önüne geldiğimde, gözlerimin ardındaki çaresizliğin çırpınışlarını yine duymamazlıktan mı geleceksin?
onla başlayan bir günün onsuz bitmesinin hüznünü yaşıyorum.
oturma izni almaya koyim. 5 dakikalık iş için sabahın 5'inden 8'e kadar sırada bekletenin 7 sülalesine bacağım girsin.
aşık oldum... hem de en olmayacak insana... imkansıza aşık oldum... ötesi yok.
aşk üzüntüleri.
hayat bana bunu da mı yapacaktın?
tek diye açılan ama altında tek bitane tek kelimelik entry görmediğim başlık.
kak, bok, sıç gibsinden ayrıca
(bkz: *mına kayiim ya)
ygs'ye 42 gün kaldı. *
bugunde bitti.
yine başım çatlıyor. lanet olsun.
hass...tr
hastayım ama güzeldi.
zaman kaybı.
ölüm ani, dünya fani bir kere versen n'olur yani?
yarınki mesai saatine kadar özgürüz.
(bkz: bir dost bulamadım gün akşam oldu)
scheisse.*
ölüyorum yorgunluktan.
(bkz: Aa! Akşam olmuş)gibi şaşkın bir ifadeye bürünerek yüzündeki bütün organları büzüp tek noktada birleştirmektir.
ah canım kolunu kırmış çok üzüldüm diyeceğim ama yalan olacak. herkes hakettiğini buluyor ve ben çok mutlu oluyorum.
okula gidersin sabahın 7 sinde hocanın biri gelir uykulu uykulu şaka mı ne olduğu belirsiz bi halde:

+ygs ye 40 gün kaldı çocuklar kendinizi nasıl hissediyonuz bakalım der.

sonrası için bütün gün "yusuf yusuf"...
çok şahane, bombok.
iyi ki doğmuşum yihuuuuuuu..