bugün

istisnalar hariç, normal bir insan ve dünyalı* olmaktır.
devlet memuru değilse iş sıkıntısı yüzünden göç istanbul, izmir, ankara gibi büyük şehirler etmesi muhtemeldir.
bir de 28.5 alucra var, alucralıyız ...
sadece istanbul'da hemşeri derneğine sahip olmaktır.
diğer illerin hemşeri denekleri ile birlikte istanbulu adeta kanser hücresi gibi sarmıştır bu dernekler
babamın giresunlu olması ancak istanbulda yaşama kararından dolayı uzun yıllar gitmediğim, ailem 3 yıl önce oraya taşınıp ben istanbulda kaldıktan sonra sık sık gittiğim yer. oralı olduğumu iddia edemem yani. halbuki gücede soyadımı çok eski mezar taşlarında bile görüyorum oldukça geniş bi aileye sahibim. orada yaşamak gençler için hiç kolay değil. iş imkanı yok çoğu trabzon'a kaçıyor iş için ya da memur olmaya çalışıyor. gezip şöyle bir aile ziyareti yapmak için ya da emekliler için ise harika bir yer. doğası henüz bozulmamış. gerçekten her yer yemyeşil. 1 hafta kalmak bile terapi gibi geliyor.
yaylalara gidince biraz üzülebilirsiniz çok fazla çirkin yapı var çünkü. beyleri hiç fena değil.
seviyorum Giresun'u ama orada yaşayamam çünkü Istanbul'da doğdum ve büyüdüm bir kere.
Giresundan adam çıkmaz sözünü sık sık duymaktır.