gelmemiş birine veda

Bizim ukte dediğimiz şey.

(bkz: kendi kendine gelin güvey olmak) malesef...

bazen bunu düşünürüm. mesela mutlu geçen bir birliktelik, sonunda ayrılıyorsun. ama gelmemiş olsa hiç, hiçte ayrılmayacaksın.

aşığım diyemediğinde hoşlanıyorum diyebilirsin ancak.

içinden geçen onca duyguyu kağıda dökemezsin ya. dökebilsem acaba böyle mi olurdu diye düşünür durursun.

daha da vahimi, elveda dersin.elveda dersin. arafa teslim ettiğin sayısız cümlelerinle, düşüncelerinle.
hiç bitmesin ister kalbin bu duygular, ama bilirsin bitecek. en çok da bu üzer insanı, yarın yaşanmayacak gibi hissedersin ama yaşarsın.

-neden bu kadar dramatik bir veda peki, der.
+hangi veda mutlu olabilir ki, dersin ancak.

şahsın kendi içerisinde tasarladığı hayalleri yıkması durumudur. zihinde yaratılmış olan insan profiline kavuşamayacağını anladığında izleyeceği yollardan biri de ona veda etmektir. kişi aynı durumu, bu zihninde yaratmış olduğu insan profilini, aslında karakteri bambaşka olan birine atfettiğinde yaşar. bunun sonucunda, uygulananlar ekstra bir negatif durum yaratacağından dolayı, bu olay savuşturulması güç bir hale gelecek ve psikolojik bir takım problemler doğuracaktır.

En sevdiğim..

Tanımadığım, var olmayan birine veda etmenin sancısını çekiyorum aylardır. Kitaplar içerisinde kıvranıyorum, her bir notada yıkılışımın hüznünü yaşıyorum.