gecenin şiiri

Gözlerin istanbul Oluyor Birden

Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik,
Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden.
Martılar konuyor omuzlarıma,
Gözlerin istanbul oluyor birden.

Akşamlardan, gecelerden, senden uzağım
Şiirlerim rüzgardır uzak dağlardan esen
Durgun sular gibi azalacağım
Bir gün, birdenbire çıkıp gelmesen.

Şarkılarla geleceksin, duygulu, ince
Yalnız gözlerime bak diyeceksin.
Ellerim usulca ellerine değince
Kaybolup gideceksin

Bir elim seni çizecek bütün pencerelere
Bir elim seni silecek.
Kalbim: Ebemkuşağı; günde bin kere
Senin için yeni baştan can kesilecek.

Ne güzel seni bulmak bütün yüzlerde
Sonra seni kaybetmek hemen her yerde
Ne güzel bineceğim vapurları kaçırmak
Yapayalnız kalmak iskelelerde.

Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik,
Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden.
Martılar konuyor omuzlarıma,
Gözlerin istanbul oluyor birden.

Yavuz Bülent Bakiler

görsel

12 yıl önce Facebook'ta paylaştığım, anılarda keşfettiğim şiir:
görsel

https://youtu.be/o8m1uv9dVSE

Kim sevmez öyle kadını?

görsel

Şair olup köyün itibarını yüskeltem diyen em. Asb. Dayının yazdığı şiirle gecemiz şenlendi abv.

görsel

'' sayendedir ki hala ben,
ayağı yere basan ve solmuş defneler peşinde koşmayan,
biri olduğumun bilincindeyim.
sende yalnızlığımı buldum,
herkesten uzak ve gururlu olmayı ''

(bkz: halil cibran)
(bkz: yenilgi)

görsel

görsel

görsel

görsel

görsel

Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
Iyisi mi,beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun
ki içinde beni gorebilesin
Fedakarliğimi anlıyorsun
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
yaşiyorum yanında senin.
Sonra, sen de ölünce
kavanozuma gelirsin.
Ve orada beraber yaşarız
külümün içinde külün
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasız bir torun
bizi ordan atana kadar...
Ama biz
o zamana kadar
o kadar
karışacağız
ki birbirimize,
atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz
yan yana düşecek.
Toprağa beraber dalacagız.
Ve bir gün yabani bir çiçek
bu toprak parçasndan nemlenip filizlenirse
sapında muhakkak
iki çiçek açacak :
biri sen
biri de ben.
Ben
daha ölümü düşünmüyorum.
Ben daha bir çocuk doğuracağım
Hayat taşıyor içimden.
Kaynıyor kanım.
Yaşayacağım, ama ,çok, pek çok,
ama sen de beraber.
Ama ölüm de korkutmuyor beni.
Yalnız pek sevimsiz buluyorum
bizim cenaze şeklini.
Ben ölünceye kadar da
Bu düzelir herhalde.
Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bugünlerde?
içimden bir şey :
belki diyor.

Cihânda bulmadım bir yâr-ı sâdık,
Ki derdi derdime ola muvâfık..

*muvâfık: denk, uygun

“Niye izin vermiyorsun yoluna kuş konmasına?
niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına?
niye kimseler izin vermez yollarıma kuş konmasına?
‘Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna’ bir çocuk demiş.”

görsel

görsel

görsel

"Bana bir şey söyle, ilkbahar gibi...
Çiçek aç mesela veya yağ rahmet olarak içime veya gokkusagi ol sar ruhumu..
Bir şey söyle
Sözü aşsın öze değsin..
Bir şey söyle "yanindayim" mesela."

(bkz: Turgut uyar)

yüreğimde ince bir sızı…işsiz ve yalnızım
yıllar önce bıraktığım yerde sen yoksun
birkaç gündür sicim gibi yağmur yağıyor
bulutlarda bana düşman kesildi
üstüne üstlük ayakkabılarımda aşındı.
cebimdeki son parayı da harcadım
tuttum bir kitap aldım eskiciden
şiirle süslü bir roman.

şaşıyorum kendime bazen
aklımdan da şüphe etmiyor değilim hani
o parayla sımsıcak bir çay içer
karnımı doyurabilirdim.
kendime değil de
atılacak bir kitaba acıdım.

zaten senden artakalan hayatımda şiirler
romanlar yazmayı düşlemiştim.
kim bilir
belki de yarım kalan hayatımıza acıdım,
kitabı aldım yüreğime bastım.
-hapisten çıkalı aylar oldu
ve ben hâla yaşamaktan korkuyorum.

-her tarafı örümcek ağı bağlamış evi(iz)e
döndüm.
her şey toz toprak içinde.
yılar önce bıraktığım yerde sen yoksun
yüreğimde onulmaz yara…

ev bıraktığın gibi…
doğum günü hediyen mavi vazo,
kurumuş kır çiçekleri hepsi yerli yerinde
sen yoksun…
ev buz gibi ,yakacak hiçbir şeyim yok.
soğuk sobanın yanına çöktüm.
ürkek mum ışığıyla yepyeni umut doldu içime,
elimde aldığım kitap…
adı;
-yaşamayı deneme-

u. şahiner

Ben seni hep sevgilim, ben seni hep,
yüzünden geçen dalgalardan okudum.
Gözlerine sevgi okudum ellerine şefkat okudum.
Annen seni inkar etmişti, aldım etime dokudum...

(bkz: Birhan keskin)

kendi yazdığım bir şiiri buraya bırakıyorum sevgili dostlar.

washington'a baskın yaparmış gibiydi seni sevmek
oregon'da yeni bir maden bulmuş sevincine karşı
oklahomalı bir fahişenin gözyaşlarında saklı hayat
louisiana'da bir pamuk tarlasında vurdular beni
floridalı bir kadınla, iki çocuğu yanında

27.05.2023

muftumuffin

(bkz: ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim)

yeryüzünün bütün istasyonlarında bilet soruyorum
güneye giden ilk tren, cam kenarı olsun
önüme çıkan her kadına beni doğur diyorum
beni bağırıyor gazeteci çocuk, beni yağıyor yağmur
taştan taşa, günden geceye sekerek yürüyorum
bir göçmen kuşun kanatları doluyor avuçlarıma
artık dünyanın bütün trenlerinde bir yolcuyum
doğum çığlığım oluyor çalınan her kampana.

(bkz: Ahmet erhan)