eski sevgiliyle olan fotoğrafları silmek

her ayrılmadan sonra gerçekleştirdiğim eylemdir. kesinlikle saklamam canısı, tarzım değil bitti mi biter.

doğru bir harekettir. hatta mümkünse hemen yapılmalıdır, ayrılığın hemen ardından. ayrılık üstünden bir kaç ay geçip de onları bulursan, insanın kanına dokunuyor. fotoğrafta gülümseyen yüzlere bakıp, bunların hepsi numara mıydı yoksa gerçekten mutlu muyduk biz soruları geliyor akla. sakın ha sakın, arkaya bakmak size yalnızca acı verir, onun canınızı nasıl yaktığını düşünün. sizi nasıl yarı yolda bıraktığını. ne güzel onun böyle bir derdi yok diye düşünüyorum ben. fotoğrafları çeken de saklayan da bendim çünkü. onları bile düşünen bendim. şimdi anlıyorum ki o bizim anılarımızın hatırlanmasını bile istememiş. fotoğraflarının da canı cehenneme.

Yapılması gerekendir.

Koleksiyon yapacaksanız bilemem.

sonraki ilişkilerin selameti açısından gereklidir.

bir tanesi mutlaka kalır, bu böyledir.

Kalbinizi usulca kenara bırakın ve tüm hepsini silin sonra kalbinizi geri takarsınız yerine. Hayatın ne getireceği belli olmaz, kendini ve mutluluğunu düşünmeli insan.

silin gitsin gençler. yenisi ile bol bol çektirirsiniz.

Yanlış harekettir. Sen eski sevgilinle yaşadıklarınla şu anki sen oldun. O hiç hayatına girmemiş gibi davranmak feci berbat bir harekettir. Silmeyin. Hatıralarınızı yok etmeyin.

bende lisede hoşlandıgım çocuğun bile hala fotoğrafı var, eski sevgiliyle olan fotoğrafları silebilene helal olsun.

unutmaya başladığınızın belirtisidir. o resimler artık birer anı değil, telefonu işgal eden gereksiz datalardır sizin için...silin gitsin...

Ben direkt galeriyi silip geçen insanım hiç de uğraşamam.

iyileşmek istiyorsanız yapılması gerekendir. Tüm fotoğraflar tüm mesajlar tüm anılar hatta ileri gidip size attığı şarkıları silerseniz, iyileşmek için ilk büyük adımı atmış olursunuz.

Hala yapmadığım amerika’da kendisi, ne beraber çekildiğimiz fotoları ne bana attıklarını sildim, baktığımda o fotolara daha çok çalışma gereği duyuyorum.
25 yaşımda 1 yıl üniversite sınavlarına çalıştım ilk 5 bin arasına girdim, bakalım şimdi tercih zamanı.

Bir aya yakın süredir akrabamızın otelinde satış işleriyle ilgileniyorum, iş teklifi de aldım üstelik, çok yüksek bir meblağ teklifiyle, sanırım yeni mezun odtü ee ya da bilgisayar mühendisinin aldığı paranın 4 katına tekabül ediyor.

Para mı kariyer mi seçimindeyim, şimdiye kadar hep babamla birlikte bir şeyler yaptım.

Bakalım hayırlısı olsun.

Eski sevgili benden koptu yeni bir hayata başladı, çok çalışmam gerektiğini anladım.

Ayrıca bir aydır spor salonunda günde 3 saatimi geçiriyorum, vücudum da düzeliyor.

Sanırım hayatımın en iyi kararı eski okuduğum üniversiteyi bırakıp yepyeni bir sayfa açmak oldu.

Ona karşı sinirliysem silerim ama sonra geçince üzülüyorum. Sonuçta benim yaşanmışlıklarım ve onlarla yaşayabilmek beni daha iyi hissettiriyor.
Önemli olan onlara bakarken, dinlerken ya da okurken artık neyi varsa sizde kalan bir şey hissetmemektir. Bence bu daha güçlü.

eskiden yırtılırdı.

Geçenlerde bu tarz bir başlığa denk gelmiştim. Oradan girdi aklıma. ilişkimizi bitireli yaklaşık 2 sene oldu ancak ben daha dokunmamıştım fotoğraflara. Diğer yazarlara kıyaslandığımda fotoğrafları tutmak için uzun bir süre sanki. Aslında aklımda hep "belki" ler vardı. Daha önceden silememin sebebi budur. Bugün bir yine arşivime girmem gerekti ve her yerde beraber fotoğraflarımız. Yüzüm buruştu ve buna bir son vermenin vakti geldi dedim. Tek tık ile hepsini sildim.. demek isterdim ama onlarca farklı klasörün içinde yüzlerce anı ve binlerce fotoğraf. Bütün fotoğraf arşivim ile resmen çorba olmuşlar. Hal böyle olunca tek tık yetmiyor tabi. Bir süre uğraştım arkada slow bir müzik eşliğinde. Silmeden önce son kez baktım bir bir. Sadece bir kısmını bitirebildim. Orada yaşanan bir sürü macerayı, heyecanı ve güzel anıyı kayıtlardan sildim. Hem ruhen hem de fiziken yorulmuş ama çok daha önceden yapmam gereken şeye en azından başlamanın verdiği huzurla geceyi sonlandırıyorum ve yatağıma giriyorum. Malum yarın iş var. iyi geceler buraya kadar okumuş değerli yazar ve beni bu sözlüğe başlatan, hesapları beraber açtığımız, silinen fotoğraflardaki ikinci şahıs.

Yak bütün fotoğrafları, ona ait bütün eşyaları.

Üç yıllık erkek arkadaşım terk edeli nerdeyse bir yıl olacak. Hala saklıyorum. Hatta belki silinir bişey olur diye yedek bile aldım. Öyle kolaysa gel başımdan kaldır at sevdayı vakası.

Büyüdükçe bu eylem anlamını yitiriyor 24 yaşındayım artık eski sevgililerimle olan fotograflarımı silmiyorum çünkü varlıklarını bile unutuyorum bir anlam ifade etmiyor ...

Olması gerekendir. Yüreğiniz ve aklınız o ilişkinin tamamen bittiğini kabulleniyorsa bir şekilde geçmişe ait tüm kalıntılar ortadan kaldırılıyor ama hafızadan silinmiyor.

Yanlıştır.

Aksine silinmemeli ve tehdit amaçlı kullanabilecek fakir fukara bir vatandaşa tüm özel fotoğraflarla birlikte teslim edilmelidir o silsin diye.

Yani silmesi için de ona para verirsiniz sonrasında zaten. Lakin genelde kız arkadaşınız verir siz değil.

Aslında uygulama yazılsa... Fotoğraflardan, videolardan eski sevgilinin yüzünü alıp yeni sevgiliyi monte edecek. Hiç gerek kalmaz. Şaka şaka... Kaldırılıp arşivlenebilir. Bir süre sonra zaten hiç bir etkisi kalmaz zaten. Cansız bir hayalden başka bir şey ifade etmez fotoğraflar.

Ayrıldıktan 3 ay sonra telefonumdan temizledim, hafifleme geldi. Tavsiye edilir.

Arkadaşlar ne güzel sizin fotoğraflarınız varmış. Sizin kolay silersin gider. Hiç kimseyle fotoğraflarım olmuyor galiba ben düş görüyorum hep.

geçmişi silmek mazide bırakmak bazen en iyisidir.