bugün

o kişi benimdir. Her zaman kendi sorunlarımı kendim çözerim kendi içimde tutarım. herkese dik gözükmek zorundasın bu hayatta
derdini yaradana arz etmek gerek insanlarla paylaşsan ne olacak ya akıl verirler ya yarın birgün koz olarak kulllanırlar.

yıkılsam bitsem bile her zaman ayakta dimdik gibi görünürüm. adamla oturup kahve içiyorsun arkanı dönünce lafını dedikodunu ediyorlar.
derdimi paylaşsam ne değişecek gerçeğini kabullenen insandır.
bu kesinlikle ben.
Dert anlatmayı zayıflık olarak görür. Bir bakıma haklıdır çünkü insanlar zayıf nokta kollar.
paylaşınca bir şey değişmedi ne yapalımm.
Yakinda tiroid hastasi olacak olan insandır. Kendimden bilirim. evet.
"bir derdim var".
anlatıyoruz da ne oluyor bir sike derman mı oluyorlar. ağzımı yormaya değmez.
bir zamanlar derdini paylaşmış insandır.
Cimridir. ¤
Derdini ailenden başkasıyla paylaşma zaten.
ne paylaşıcam aq arkamdan iş çevirsinler diye mi.
Çok özendiğim ama asla dahil olamadığım güçlü insan tipi.insan kendine saklamalı dertlerini. zaten kimse kimseyi anlamıyor. Ama konuşmakta paylaşmakta bir ihtiyaç işte. Dertlerimizi paylaştıkça azalır sanıyoruz ama derde dert katıyoruz.
Iki turlu olabilir: Paylasmak isteyip de guvensizlikten paylasmayan, paylasmayi gereksiz bulup sorunlari kendi icinde cozen. Ben ikincisiyim.
1- Para sıkıntısı vardır.
2- Varoluş ikilemi yaşıyordur.
3- Kimse tarafından sevilmediğini düşünüyordur.
rahat rahat anlatabiliyorsan dert değildir. sıkıntıdır, darlanmadır en fazla.
Yapamam. Olmaz bir türlü. Çıkmaz ağzımdan. En yakın arkadaşlarım bile, bana bir şeyleri anlattırabilmek adına kırk takla atarlar. O zaman bile beceremem. Ama çok güzel dinlerim. Zaten işim bu. Terapistim ben.

insan bir anda bu hale gelmez. Gelmiyor da. Beni örste dövdüler. Çekiçleye çekiçleye, su vere vere, ısıta ısıta çelik gibi yaptılar anlatabilecek bir yerlerimi. Yargıladılar, eleştirdiler, ağızlarına geleni söylediler. Güçsüz gördüler. Canımı acıtmak için, en ağır yaralarıma parmaklarını sokup yüzüme güldüler.

Kimse bir anda böyle ketum olmaz. Öyle. Biri size bir şeyleri anlatamıyorsa, tek sebebi sizi çok yakın görmemesi değildir. Unutmayın olur mu?
bir insan davranışı.

Erdal Tosun'un "bir ara çok konuştum faydasını görmedim bıraktım" repliğini bırakıyorum buraya.
Anlatmam derdimi dertsiz insana dert çekmeyen dert kıymetin bilemez..
En akıllı insandır. insanlar dert dinler sonra dert olurlar.
Paylaşmam daha doğrusu paylaşamam. Yani eğer karşımdaki kişiyi ilgilendiriyorsa tabi ki söylerim. Ama genel olarak gün içerisinde dertlerimi kendime bile hatırlatmamayı tercih ederim.
2 tık üstümdeki yazarın da söylediği gibi en akıllı insanlardır. başkalarının , en yakın arkadaşı bile olsa onlara derdini anlatmanın kimse için bir anlam ifade etmeyeceğini , kimsenin kalkıp da 10 saniye bile olsa senin dertlerini günlük yaşantısında asla düşünmeyeceğini , takmayacaklarını bildikleri için kimseyle derdini paylaşma zahmetine düşmezler .kendi içinde bu sorunu çözmeye çalışırlar. en mantıklısı da bu
Bu kişiler, "Kimseye etmem şikayet,
Ağlarım ben halime." Şarkı sözlerinin vücut bulmuş halidir.
derdini paylaştığında ilerde bir gün kendisine silah olarak döneceğini biliyordur.