bugün

almanya'da bayern, italya'da juventus nefreti ve tiksintisi gibi olan durumdur.
her ülkenin yani her ligin bir baba takımı vardır. hep şampiyon olur. doğal olarak diğer takımlarda ondan nefret eder.
tarih boyunca bu hep böyle olmuştur. 2010-11'de ligi 8. bitirince herkes mutluydu ama ?
''kümede kal galatasaray'' derken bayram ediyordunuz ? juventus'ta küme düşünce italya'da bayram yapmıştı diğer takımlar.

galatasaray'da şimdi tıpkı juventus gibi geri döndü. ve 17 kardeş takımı üst üste koymaya devam ediyor. ağlayın, kudurun, eksileyin !!!
bariz şekilde kollanan bir takımı kimse sevmez. galatasaray bir terör örgütünden fazlası değildir.
Ezikliktendir o.

Zamanında bir çok erkek de Leonardo di caprioya aynı hisleri besliyordu. Çünkü o yakışıklı kendileri değildi.
birilerinin hüsnü kuruntusudur, Galatasaray Türkiye dir. Kuşlar şampiyon olmazsa bari Galatasaray olmasın ister oda olmadı mı çamura bulamak isterler.
Elini öpemediğini mundar etme durumudur.. Örnek...

italyan gazeteci vieri'ye röportajın bir bölümünde, "bu arada adınız fenerbahçe'yle anılıyor. bu konuda ne düşünürsünüz?" diye sorar. vieri'nin cevabı ise tarihe hiç unutulmayacak ayarlardan biri olarak geçecektir:

"fenerbahçe mi? hmm.. o kim, galatasaray'da mı oynuyor?"