bir ateiste sorulacak sorular

tanrının varlığını kabul etmeyen kişiye sorulacak sorulardır.

atlara mı tapıyorsunuz ?

not: adam gibi sorular sorun.

kardeş sende akıl yok anladik ama göz de mi yok.

ölümden sonra, bir yaşamın olmaması inancına sahip olmak sizi korkutmuyor mu?

neye inandığı belli olmayan kişilere sorulacak sorulardır.

Dalga gecmekle elestiri arasindaki farki biliyor musunuz?
Not:dinsizim.

öldüğünde hangi mezarlığa defnedelim?

ek: türkiye'de krematoryum var mı bilmiyoum.

biz dindarlar bu kadar kötü işler yaparken siz ateistler nasıl biz kadar günah işlemiyorsunuz? ateistim amk kendime neden soruyorum.

Tek adam gibi soruya cevap vereyim ;

Ölümden sonrasını insanların ruhen rahatlamak için inanmak zorunda hissettiği bir şey olarak görüyorum.
Çünkü insan ölümsüz olma ihtiyacındadır.
Ölüm korkusunu da açıklayayım;

Bundan yüz yıl önce yoktuk. Ama o yokluğun acısını duymadık.
Bundan yüz yıl sonra da olmayacağız.
bizi ölüme karşı korkutan şey "yaşıyor olmanın " bilincidir.
Öldüğümüzde bu bilinç yok olacak zaten.
Bir nevi "kenndi açımızdan " hiç var olmamış gibi olacağız.

Allah'a inanmayan biri yaşadığına inanır mı? Sorusunu akla getiriyor.

+bana ateist olduğunu kanıtlayabilir misin?
-inanmıyorum!
+ne demek inanmıyorum? Sadece inanmamak yetiyo mu öyle?
-En azından bunu kendi ağzımla söyleyebiliyorum. Benim kanıtım kendimim.
+Peki sen kimsin? Bunu kanıtlayabilir misin?
-Ben kendimim.
+Kendin olduğundan nasıl emin olacağım kanıtlayabilir misin?
-(O sırada yarıya kadar gelmiş olan sigarasından bir duman daha alır ve soruyu soran ve cevaba kitlenen karşısındaki gencin yüzüne bakmadan cevap verir.) Ben kendime inanıyorum.
+Tamam öyleyse bana inandığın şeyi, kendini kanıtla ve beni kendine inandır.
-Sabahtan beridir sana bir şeyler anlatıyorum inanmak istemiyorsan seni nasıl ve neden inandırmaya çalışayım? Ben inanıyorum işte bu yeterli değil mi?
+Hayır! ben kanıt istiyorum. (Arkadaş ateist oldu.)

hic kendine sormuyor musun bulutlar direksiz nasil havada kaliyor?

Hayatın anlamı aslında her insanın büyük bir sorunudur.
Din sahiplerinin, ideoloji sahiplerinin fanatizmi zaten buradan gelir.
Yani savunarak ve karşı çıkarak bir anlam inşa ederler.
Zaten bir miktar anlam gelenek ve kültürün içinde verilmiştir.

insanların ilk inançları genellikle aya, yıldızlara ve güneşedir.
Çünkü net olarak anlaşılamayan şeylere olmadık anlamlar yükleyebilirsiniz.
Ve bu anlamlar sizin egonuzun istekleri doğrultusunda gelişir.
insanın en üstün canlı olması tanrının değil insanın isteğidir mesela.
Çünkü insanın anlam arayışı kendisini " özel " bulmaya itmiştir.
"Hayvanlardan bile aşağı insan " tabiri bile insana özellik katar.

düzgün soru : ateist olmanız sizi reenkarnasyona inanmaya teşvik ediyor mu? malum hiçlikten gelip hiçliğe gitmek insanı korkutur. varolama gayesini unuttur. varolma gayesinden kastım bir dine inanmak değil.

hırsızlık yaptıktan sonra namaz kılsam kaç bonus alırım,

hem rüşvet yiyip hemde oruç tutmak biraz garip değil mi ?

Kul hakkı kaç sevap point ?

müslümanım ama gel bira içelim mi denir.

sadece neden ?

biz şimdi neyiz?

barsacar sohbete dönecek biraz ama insan doğası itibari ile egoist. yüzyıllardır hayatın son bulmasıyla ilgili kılıflar üretildi durdu. cennet cehennem kavramına inanmıyorum. ama insan ırkının bir farkı olması gerektiğini bu sebepten de ölüm ile yeni bir döngüye girmesi gerektiğini düşünüyorum. bu belki bir boyut değişimi olur belki de aynı boyutu tekrar yaşamakla devam eder.

türkiye'de ateist olmak çok mu zor ?

Ciddi olanlara ciddi cevaplar verilebilecek sorulardır.
(format incinmesin )

Bu fark nedir ne değildir onu bilemeyiz.
Ama sana bunu düşündüren zaten yok olmama isteğindir.
Keşke dediğin gibi bir şey olsa. Olmasını bende çok isterim.
Ama kendimi kandırarak değil.

interizm kusurları ; Bana kalırsa çok da zor değil.
Bunu anlamayacak insanların yanında dillendirmedikçe sıkıntı çıkmıyor.
Bir de sahip olduğun milletin de hassas olduğu noktalar olması çok doğal . Bunu bilmek gerek.
Direk yıkıcı olmak yerine, dinde görülen bazı bozuklukları ortaya koymayı ve insanları bunlar hakkında düşündürmeyi daha mantıklı bulurum.

Zaten hepimiz birbirimize benzemek, aynı şeyleri söylemek yada inanmak zorunda değiliz.
Bizi böylesi meraklara sürükleyen (ateistlerin inançsızlığı gibi ) yetişme tarzımız ve küçükken bize öğretilen korkulardır.
Küçüklükte öğrendiklerimiz bilinçaltımızdan tamamen silinmez.
Ne kadar tabu yıkarsanız yıkın bazı şeyleri yadırgamaya devam edersiniz.

Edit : Nympea'nın yazdığı zorlukları aynen bende yaşıyorum. Fakat bunları aşmak yada hiç konuşma mevzusu yapmayarak çözebildim sorunları.