ben şervan encü

Ben Şêrvan Encü'yüm;

19 yaşında, aslan yürekli, korkusuz bir yiğit...

Babam gibi şoför olmaktı hayalim. Bu sebepten olsa gerek, pek ısınamadığım okulu liseye kadar zor getirebildim...

Uykuyu çok severdim, annem de beni... Ben uyanmadan kıyamazdı uyandırmaya...

Babam "oğlum şoförlük uzun yol mesleğidir, uykuyu seven adam yapamaz, ya uykudan ya şoförlükten feragat edeceksin" dese de ben uykudan feragat için daha zamanım var diye pek kulak asmazdım...

Babamın evde olmadığı o gün erken uyandım. Annemi ikna edebilirdim "kaçağa" gitmek için, babam olsa hayatta bırakmazdı, biliyordum. Akşama kadar bir dediğini iki etmedim annemin, gözüne girmek için ne gerekiyorsa yaptım...

Amcamın oğlu Nevzat ve arkadaşlarımla gidecektim, zor olmadı annemin rızasını almak, gittim...

Herkes birine söylerdi türküsünü; kimi çocuğuna, kimi sevdiğine, kimi halkına... Ben katırıma söylerdim türkümü, evet evet katırıma... Siz bir katıra türkü söyleyebilir misiniz?

Yerin beyaz göğün kara olduğu o gece hepimizin türküsünü on ikiden vurdular! Kimimiz yanarak can verdi kimimiz donarak! Her birimizin düşleri vardı, gelinlik kız gibi sakladığımız düşlerimizi tuzla buz ettiler...

"Anêêyy!" diye çıktı son avazım. Annem sobaya odun atarken elleri üşürdü. Ellerimin arasına alır, ısıtırdım. Şimdi ben öldüm, "kim ısıtır artık onun ellerini..." Anamın en sevdiği yavruydum ben, sevilen birini katletmek nasıl bir duygudur acep?

Dokuz kardeşin ikincisi, erkeklerin ilkiydim, şimdi "otuz dördün biri" diyorlar bana...

Resmi kayıtlar Şirvan dese de Şêrvan Encü'yüm ben, Şêrvan "aslan avcısı" demek...

Sırtıma bir hançer gibi saplandı bomba! Arkadan vuruldum! Şêrvanlar hep böyle mi ölür!?
. .

Belki kızacaksınız ama bir çift sözüm var;

Eğer beni öldüren bombalar adalet'i de öldürmediyse,

Adalet talep ediyorum...

Herkesin hakkı değil mi adalet?

Yoksa

O kocaman, pahalı bombalarını beni öldürmekte harcadığı için devletten özür dilemeli,

Hedefi şaşırmayıp beni öldürdüğü için Genelkurmay'a teşekkür mü etmeliyim!?
görsel