bugün

Ben 24 yaşındayım ve 44 yaşında bir dul bayanla evlendim.
Kendisinin de 25 yaşında bir kızı var. Babam ise bu kız ile evlendi.
Böylelikle babam, karımın kızı ile evlendiği için damadım olmuş oldu.
bunun üzerine kızım da babamla evlendiği için üvey annem olmuş oldu.
Hanımımın ve benim geçen sene bir oğlumuz oldu.
Oğlum hanımımın kızının erkek kardeşi oldu, aynı zamanda babamın da eniştesi.
Bir de üvey annemin erkek kardeşi olduğu için dayı oldu.
Anlayacağınız benim oğlum benim dayım oldu.
Babamın eşi sene sonunda dünyaya bir erkek çocuğu getirdi.
O babamın oğlu olduğu için benim de erkek kardeşim, ve de kızımın oğlu olduğu için de torunum.
Yani ben torunumun erkek kardeşiyim.
Ayrıca bir annenin evladının babası eşi olduğuna göre, ben de eşimin kızının babasıyım ve kızımın erkek çocuğunun erkek kardeşiyim.
Kısacası kendimin dedesiyim.
(bkz: ne diyo bu)
bende 25 yaşındayım memnun oldum diye cevap verilesi kokuşmuş fıkra.
yüzdelerin alt ettiği olaydır. 44 yaşında çocuk yapmış bayan. Hayır burayı geçelim. Bir sn beynim yandı.
(bkz: insanları güldüreyim derken saçmalamak)
Kavak yellerini geçmiş mübarek.
bayramda eli öpülesi yaş.
hikayenin diğer versiyonu; ben 24 yaşındayım, babam da gavatın önde gideni. ben de az puşt değilim.
Yasini asirlarla ifade etmeye bir yil kalmistir.
(bkz: ceyrek asir)
daha amca, dayı yok babamın eniştesinin oğlu, babamın amcasının oğlunun oğlu gibi düz mantık akrabaları çözmekte zorlanan nesil için yaşamı epey zorlaştıracak durumdur.