bugün

Karanfil sokak.
Esenboğa, aşti, tren Garı.
mutlu günler.
Kuraklık.
Gidip 3 ay çalıştım dedim bidaha gelmem herhal şimdi de askerliğimiz burda çıktı iyi mi.
Tanım: benim için kaçınılmaz şehir.
karanfil sokağın solcuları.
anadolu çomarları.
sabah ayazında birbirine vuran dişler.
sokaklarda birbirinin yüzüne bakmadan yürüyen insanlar.
behzat ç.
2.0 ve üzeri motor hacmine sahip araçlar. Efsanelere eşlik eder.
la bebe.
depresyon sebebi.
1 ay süren polatlı topçu ve füze okulu macerası ve yine 1 ay süren kara harp okulu macerası...
ha sonra belki ahmet arif'in aklına gelmeyecek
çünkü hiç kimse bir daha ankara'yı onun kadar sevmeyecek
bir şiir işlenir
"kar altındadır varoşlar
hasretim nazlıdır ankara"
ustam yine de sen bilirsin ama
hangi aralıkta bir şair ölmüşse
işte o en netameli aydır bence
Bizim mahallenin sonundaki bakkalcı dayı.
Küçükken dayımdan para alıp alıp gider sakızlar alırdım ordan.

Ve yusuf..
Bizim kiracının oğlu.
Birlikte camiiye gidip gelirdik.
Bizim binanın bahçesinde oyun oynardık.
Bi keresinde de o uyuma numarası yapmıştı ben de yanağından öpmüştüm.

Her ankaraya gittiğimde onu tekrar görücem diye yüreğim pır pır atıyor.
Küçükken erkek gibiydim.
Şimdi beni görünce ne düşünür diye düşünüp duruyorum. *
pavyonlar ve genelevler başta olmak üzere üst düzey bürokrat ve asker kesimi.altındağ, cebeci, ulus.nadide bir güzelliğe sahip olan gençlik parkı.
yaşanmışlıklar.
anıtkabir.
şu cümle akla gelir, "zaten ankarada ya okunur ya aşık olunur."
Simit-ayran.
Çöken metro, kaybolan adam.
aşık olduğum ve kopamadığım şehir.
Puslu havada ankara kalesi ve atakule slüeti.
Vermeyen kızlar.
anılardır elbette.