bugün

olduğu yerde beklemek. hani şu mobilya programını sunan cansız manken adam gibi. istikal in kalabalığı içinde çarpa çarpa yol kat ederken, arnavut kaldırımların üzerinde bir anda dikilmek. öylesine. hiç yoktan yere. kendini düşünmek. ne yapıyorum ben. kimim diye sormak. yalnız olduğunu hatırlayıp boş boş bakmak. boş boş bakınca insanın gözleri deli bir hal alıyor. kendini deli gibi hissediyorsun. yanından geçen inasncıklar sana çarpmamak için gayret ediyorlar. tuhaf tuhaf bakıyorlar. deli midir nedir? pandomim sanatçısı olasıydım keşke. bir meziyet sahibi olurdum.insanlarla paylaşacağım bir şey olurdu. bana ters bakan o adamcıklar ilgi ile bakmaya başlarlardı. halsizsim. hiç birşey yapasım yok. kafam darmadağın. kafamın içine altı patlarla bir kurşun sıkılmış sanki. oksijen girip çıkıyor beynimden. göz bebeklerim feri atmış. bir ürperti alıyor vücudumu. titriyorsum. bir anda yakalayan ince bir hastalık. elden ayaktan düşüyorum. kollarım tutmuyor, bacaklarım taşımıyor. olduğum yerde çöküyorum. bu alaycı bakışlar yerin dibine sokuyor. ne oluyor ya. siz gidiyorsunuz ben de duruyorum. dünya dönüyor ben yuvarlanıyorum. dipsiz taş kuyunun içinde meclisi kurmuşum, ben sen yine ben. tam 10 dakika bekledim şimdi yol alabilirim.
(bkz: flash mob)
kenardaki simitçi sizi anında takibe alıverir böyle bir durumda soluğu karakolda alabilirsiniz (bkz: gizli polis)
cüzdanının yerinde olmadığını farkeden insan eylemi.*
kalabalığın ardından kendinizi 10 dakikalığına da olsa hayattan soyutlamaktır.