bugün

gri derler ya hah işte tam da o kurşuni rengi ve ağrılığı veren bir hava var bu sabah itibariyle ankara'da. ne serin, ne sıcak. sadece biraz yağmur sıkkınlığı var gibi.
insanın içini karartır, yaşam enerjisini alır.
Ankara'yı özleten kapalılıktır.

eeey ankara! 11 sene yaşadım sende. kar yağdı, 6 ay toprağı göstermedin. tişört giyip Karum'a giderken ceviz kadar dolu yağdırdın. Atakule'den otostop yaptım, Mercedes'e bindirdin. beşevler'de üniversite bahçesinde gece gizlice seviştirdin. özledim be ankara...
özlenilen kapalılıktır. yağmurun habercisidir.
işine geldi mi mevsimini çok iyi gösteren şehir'in kapalılığıdır. yeri gelir kar düşmez yere ayazından öldürür, yeri gelir yaz yaşayamadan sonbahara geçmesi öldürür.
sonbaharın "bekle ankara, geliyorum" deyişidir. güneşli havayı çok sevsem de iyi olmuştur, güzel olmuştur ve serinletmiştir.

ayrıca; (bkz: winter is coming)
küreyi görmeyenler sussun lütfen. Sabah uyandım. güneş resmen unutmuş doğmayi. es geçmiş kastamonunun küre ilçesini. resmen ben Karadeniz Bölgesiyim diyor.
bi kurtulsam burdan. ah ah.
özlenen Ankara havasıdır.
Özlenen gri şehir gelmiştir. Neydi lan öyle kavurucu sıcaklar. Bi de benim izinli zamanıma gelmeyeydi iyiydi.
soğuk lan, dedirten hava durumudur. tam böyle hafif karın ağrıtıp tuvalete gark ettireninden.
üzük üzük hepimizi üzmüştür.
ankaralınının amına koyayım bana bişey olmasın.
sabah sabah nooluyoruz lan dememe sebep olmuştur. hafiften üşümedim değil...