26 temmuz 2013 iron maiden istanbul konseri

konser gayet iyi olmasına iyiydi de, sürekli video çeken embesil sürüsü yüzünden yeterince coşkulu olmadı. önümde ipad ile video çekmeye çalışan sik kafalı embesiller vardı. hepsini o kameraların üzerine oturtmak lazım da. neyse güzel konserdi.

Gidenlerin hayatlarının en güzel gecelerinden birini yaşamış olabilecekleri muhtemel olan, inönü'yü sallayan konser.

Bruce'un konuşmasından sonra her yer taksim her yer direniş diye ortalığın inlediği konserdir.
http://www.youtube.com/watch?v=5w6jOj1BW4o

şansın da yardımı ile ön sıralarda kendime yer bulduğum konserdir. gelelim konsere;

bruce'un sesi duyuldu ; seven deadly sins, seven ways to win, seven holy paths to hell and your trip begins... sonrasında bruce "i am he the bornless one" dediği anda sahnede birşeyler patladı. gözlerim yandı bir anda, 2 saniyeliğine açamadım gözlerimi. açtığımda ise 6sıda sahnede karşımdaydı, bruce arkada üstte söylemekte, steve harris(s.a.v), janick gers, dave murray, adrian smith ve nikko. hayatımın en güzel anıydı, asla unutamayacağım an. konser de aynı güzellikte devam etti ve sanki o 2 saat 5 dakikada geçti benim için. aces high, seventh son of a seventh son ve afraid to shoot strangers'ta o kadar bağırdım ki gözlerim kanayacaktı artık.

gecenin favorisi ise fear of the dark'tı. sağolsun bruce abimiz "fear of the park" diyerek çıldırttı bizi.

phantom of the opera'da "scream for me turkey" diyerek, arkasındaki 6 farklı yerden çıkan ateşe kollarıyla hükmedişi de asla unutamayacağım anlar arasında.

can i play with madness ve 2 minutes to midnight'a mükemmel bir şekilde eşlik etti herkes. bruce dickinson'la 5 saniye göz göze geldiğimde kalbim duracaktı adeta.

afraid to shoot strangers'ta bruce'un sahne performansı mükemmeldi, vokale girmeden önce elindeki mikrofon'un dengesini bozup, parmağıyla gel gel hareketi yaparak yakaladı tekrar.

evil that men do ve running free ile mükemmel bir final yaparak sahneden ayrıldılar, 2 gün boyunca "o nasıl bir konserdi arkadaş?" diye sorup durdum kendime o kadar harikaydı.

kötü yanı ise pozitif'in organize etmesiydi, 320 lira sahne önüne verip, sahneyi göremeyenler vardı sağ sol köşelerde parasına mı yazık, zamanına mı bu insanların. red hot konserinde daha da beterdi organizasyon ama her neyse olan oldu artık.

hayatımın en güzel gecelerinden birini yaşatan iron maiden'a ve bruce dickinson'a teşekkürlerimi iletiyorum.

up the ironssssssss !

doctor doctor da heyecanlanmak

the prisoner da "i am a free man" diye bağırmak

2 minutes ve run to the hills de nakarata eşlik etmek

the trooper, fear of the dark , seventh son of a seventh son ve afraid to shoot strangers 'a "oooooo" diye eşlik etmek

aces high'da "live to fly, fly to live" diye bağırmak

bruce un her scream for me turkeeey! diyişinde bütün nefesinle bağırmak

paha biçilemez! olan konser.

voodoo six ve anthrax ın performasları da güzeldi özellikle anthrax ın

çok eğlendim.
konserden bir önceki gece otobüste olduğumdan uyuyamamıştım, konserden sonra müthiş bir yorgunluk vardı o yorgunlukla gece otobüsüne atlayıp şehrime geri döndüm eve gelir gelmez kendimi yatağa bıraktım. ama yorgunluğuma uykusuzluğuma kesinlikle değdi.
2-3 gün kısık ve cızırtılı sesle takıldım.

kısacası rüya gibiydi.

ülkede o kadar fakir varken buna gidersem gidip g.tümü s.ktiriyim daha iyidir.

Görünce duygulandığım başlık. Sanırım hayatımda unutamayacağım günlerden biri 26 temmuz 2013.

En sevdiğim insanlarla omuz omuza sahnenin en önünden izlediğim konser oldu. Setlist, şarkılar, atmosfer hakkında diyebileceğim pek bir şey yok. Mükemmeldi. Ekstra olarak daha önce çalmadıkları en sevdiğim şarkı olan Aces High'ı dinlemek tarif edilemez bir duygu. Konserle ilgili en üzüldüğüm nokta ise etrafındaki herkes grupla ilgili materyaller yakalarken arkadaşım hiç bir şey alamadı. Bende en büyük amacım olan Steve Harris bilekliğine kavuşmuş oldum bu konserde. En azından inönü yıkılıyor arkadaş Beşiktaşlı bir koltuk alalım dedik onuda koparmayı beceremedik. Unutulmaz bir konserdi gerçekten.