ben bu yazıyı kendime yazdım

ben bu hayatta hep aza kanaat ettim sözlük.

"elindekilerle mutlu olmuyorsun" diyenler var ya hani?..işte onların o dediklerine inat azla yetindim ben.ağlamadım,sızlamadım,kimseye el etek açmadım.
bu bana yetmez demedim hiç bir zaman.daha iyisi yok mu ?hep bana ver,hep benim olsun,tek benim olsun demedim.

bulunduğum yere tırnaklarımla geldim.ha bir de allahın yürü kulum dediklerinden değilim.nerde engel var,engellemek isteyen var geldi buldu beni.
"engeller takılmak için değil,aşılmak için" i kendime düstur edindim ve yürüdüm aşılmaz yollarda.yılmadan.bıkmadan.

şimdi mi?..

hala o engellerle cebelleşiyorum sözlük.herşey üstüme geliyor.
artık kalbim tekliyor bu genç yaşımda.hissediyorum.
sanırım bu defa yenilgiye gidiyorum sözlük...
sanırım bu defa bitişime oynuyorum hayatta...