serdar turgut

bir koy kahvesi gibi bir yerde karisinin "sadece beraber oturalim,konusmamiza gerek yok"gibisinden sozlerini oyle bir kotulemistir ki karisinin ne kadar icler acisi bir durumda oldugunu anlamama yetmistir.kulturunun,okudugu kitaplarin kendisine hicbir sey katmadigini,onlarla sadece isi dolayisiyla ve biraz da yetistirilme tarzi yuzunden ilgilendigini dusunuyorum.bir insan karisiyla sessizligi dinlemekten usaniyorsa o evlilikten sadece dunyevi huzurlar alabilir.kendisinin cennetteyken karisiyla degil de geveze bir mankenle oldugunu hayal ediyordur muhtemelen.