çocukken her kavgada taş atan çocuk

genelde hıncını alamayıp öfkesinden taş atan çocuktur.

sizi bilmem ama benim küçükken en büyük korkularımdandı. ulan velet benden küçük ama dalaşamıyorum. arkamdan bağırıyor çağırıyor... en fazla ben de bağırıyordum. neden mi?
eskiden oturduğum mahalle gecekondu mahallesiydi. saklanacak, pusacak çok yer var yani. neyse ben kavga ederdim oğlanla bi tokat iki tepmik tamam. ama arkamdan nasıl ağlıyor, intikam yeminleri ediyor. bir gü bakkala gidiyoırum... fiyuvvv! kulağımı bir taş sıyırmış. dönüp bakıyorum kimse yok. pusmuş eşşoğlueşşek! sonra ikinci taşı atarken görüyorum ama velet durmuyor ki! attıkça atıyor.

+ lan atma lan!
- bi-zim ev-in ö-nün-den geç-me!
+ lan döverim lan!

korkardım abi. nerde ne zaman taş atacak belli olmazdı. aramızda husumet olmasa bile iki üç sallamışlığı vardır zevkine. hi bir de bu gecekondu bebelerinin olduğu yerlerde taş atma olayları çok olduğundan taş atana karşı bir sürü efsanevi laflar türedi.

+ taşa mı güveniyon lan! allah'a güvensene. sıkıyosa taş atma.

ama arkadaşlar bakın maneviyata bakar mısın? taşa güvenme allah'a güven. çoğu bu lafı duyunca zaten yediremez taşı bırakıp koşarak dalardı. ulan ne kavgalardı.

+ attığın taş buz gibi anayın...*
bunu derdik sonra kavgalar benzin dökülmüş aleve dönerdi.

hatta bazı çocukların mahallelerce namı yayılmıştı. "ona sataşmayın olm taşcı o. taş atıyo"

lan bir de bu veletlerin anası babası mahallenin en cıngar ailesi olurdu. adam taş atıyor. taşı bitince gidip dövüyoruz. sonra gidip anasına babasına söylüyor. hobaa akşama karı turmuş çocuu kapıya dayanmış "sizin oğlan bizimkini dövmüş. utanmıyor mu?"

lan o da taş attı o utanmıyor mu?

başka bir olayda da bakkala her gidişimde iki çocuk yolumu keserdi. geçirmezlerdi. bazan iki hareket falan çekerlerdi. zora sokarlardı yani beni. ama hacım bi insanın her gün de önü kesilmez ki vallahi bıkmıştım. sabahları kabus gibiydi. bana ne zaman bakkala git ekmek al diyecekler diye şizofren gibi gezerdim evde. neyse bir gün gene aynı veletler önümü kesti. çok utanarak söylüyorum bu kez taşa ben sarıldım. ama çocuklar taştan nasıl korkuyorsa birden kaçmaya başladı. tabii ben de gaza geldim onlar kaçınca sallayıverdim taşı. sarışın olanın kulağına gelmiş sanırım. bi feryat etti ama ben nasıl kaçtım korkudan. sonrasında bi,r daha önümü kesmediler. ama çocuğu ondan sonra ilk gördüğümde kulağında bandaj vardı. belki ilkokul bire gidiyorum ama ciğerim parçalanmıştı lan.