bugün

gitar çalanların eskisi gibi ilgi görmemesi

milletimizin azcık popüler olma ihtimali bulunan her şeyin bokunu çıkarmasından dolayı oluşan durumdur. bir yerde bir gözlemeci açılır, 2 ay sonra ipini koparan koca donlu şişman kadın gözlemeci açar. bir cep telefonu biraz meşhur olur, bakarsın herkesin elinde. renault clio'nun sedan modelleri bile götle çizilmiş gibi tasarımına karşılık hayvan gibi fiyatı olmasına rağmen her 3 kişiden birinin altındadır. bu gitar çalma furyası da bir dönem çok ilgi görmüştü. her üniversitenin her bölümünün yarısından fazlası birer jimi hendrix, frank zappa aday adayı olmaya başlamıştı. sahiller her 10 metrede bir belediye yerleştirmiş gibi ateş yakıp gitar çalan konversli, abercombie'li çakma hippie'ler tarafından istila edilmişti. sanki adamların hayatı woodstock'larda geçmiş... hepsinden kötüsü, çoğu erkeğin gitar öğrenme amacı "hatun düşürmek"ti. memleketlerinde uzun havalar çeken, burhan çaçan, fatih kısaparmak dinleyen kara yağız delikanlıların gözünü bir anda gitar hırsı bürümüştü! tabii kimsenin müzik zevkine bok atılamaz ama belli yani zorlamaydı adamlarınki... bunun sonucunda tabii ancak ritm tutup üstüne 2-3 jenerik söz söyleyen lumpen vatandaşlarımızdan da toplum bıktı ve geriye sadece iyi çalan birkaç kişi kaldı...

not: kendim de gitar çalmıyorum. hatta kapı zilini bile zor çalarım...