çocukken yapılan psikopatlıklar

her ne kadar psikopatlık gibi gelmesede, çok sık yaşadığım olaylardandır. en güzellerinden biri ise şöyledir efendim.
kurban bayramlarında hayvanların boğazlarının kesilmesini zevkle izlerdik, ama bir vakit sonra, bu yeterli adrenalini vermez olmuştu. bir korku filminden feyz alıp yeni kesilen bir koç kafasını kaşla göz arasında araklayıp düştük yola. muhtemelen içeride neşe içerisinde bayramlaşmakta olan bir evin önünden geçerken şimşekler çaktı kafamızda, hazır camda açıkken neden şu elimizdeki kanlı koç kafasını içeriye sallamıyorduk ki? al sana kurban bayramının en heyecan verici olayı. normal çocuklar olsak kanlı kafayı atmak için birbirimize gaz vermeye kalkardık, ama normal değildik. kanlı kafayı içeriye atmak için kavga ediyorduk. o sırada içimizden en iri olan arkadaşımız fiziki üstünlüğünü kullanıp garip çığlıklar atarak kafayı salladı içeriye. birazcık durup içeriden gelen çığlık seslerini dinledikten sonra aldığımız haz tarif edilemezdi.
(bkz: nerede o eski bayramlar)