giden sevgilinin ardından kurulacak cümle

yaşanan her şeyin hatrına, en azından kendine saygısızlık etmemek için, ne yaparsa, nasıl giderse gitsin sadece "güle güle" demek gerekir ona. uzun uzun cümlelerden ziyade, içinde kopan fırtınalara inat bir dinginlikle teşekkür ederim diyebilmeli insan. birlikte büyüdüğün, el ele yürüdüğün güzel anlar kalsın sevgiliden geriye ve hep anımsanan sevgiyle dolu anlar olsun. tüm kötülükler, acılar, travmalar silinsin ardından. ancak o zaman huzurlu olabilir insan, unutabilir.

ardından bakakalırken de bir şarkı dökülür dudaklarından, gözyaşlarınla beraber...

bazen daha fazladır her şey,
bir eşikten atlar insan.
yüzüne bakmak istemez yaşamın,
o kadar azalmıştır anlam!

o zaman hemen git, radyoyu aç, bir şarkı tut
ya da bir kitap oku mutlaka, iyi geliyor.
ya da balkona çık, bağır bağırabildiğin kadar,
zehir dışarı akmadan yürek yıkanmıyor...

ama fazla da üzülme, hayat bitiyor bir gün;
ayrılıktan kaçılmıyor!
hem çok zor, hem de çok kısa bir macera ömür,
ömür imtihanla geçiyor...

ben bu yüzden hiç kimseden gidemem, gitmem
unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir.
acının insana kattığı değeri bilirim, küsemem
acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir.

bir şiirden, bir sözden, bir melodiden, bir filmden
geçirip güzelleştirmeden can dayanmıyor.
yıldızların o ışıklı fırçası azıcık değmeden
bu şahane hüzün tablosu tamamlanmıyor...