yakın arkadaştan soğumak

kabullenemesem de soğudum ve buna çok üzülüyorum her hareketinde artniyet arıyorum artık düşüncelerimi paylaşmak da içimden gelmiyor benim onu sevdiğim kadar o beni sevmiyor yalnız kaldığında beni arayıp soruyor çok üzülüyorum gerçekten öyle kırılacağım cümleler söyledi ki vakti zamanında içime attım aylarca sindirmeye affetmeye çalıştım ama kabul edemiyorum ben o lafları hak edecek hiçbir şey de yapmadım üstelik çok üzülüyorum bu raddeye gelmesine resmen rahatsız olmaya başladım artık çekiniyorum kendisinden her şey boktan bir hal aldı cesaret edebilirsem oturup konuşurum belki düzelir solan bir çiçeği canlandırmak için benim kadar çaba sarfeden biri olamaz ne de olsa.