bekçinin öğretmenden fazla maaş aldığı ülke

Hiçbir meslekle kıyaslamayacağım elbette. Her mesleğin kendince zorluğu ve hak ettiği şeyler vardır.

Öğretmenim. 2015 mezunuyum. Hayatım boyunca hep öğretmen olmak istedim. Zamanında çok da fena olmayan bir puanla üniversiteye girdim, (300 binlerden bahsedildiği için belirtme gereği duydum sıralamam 38 bindi eşit ağırlıkta) üniversite süresince başarılı bir öğrenci oldum, çocuklarla çalışmalar yürüttüm, kendimi geliştirmek için elimden geleni yaptım.

Sonra bir şeyler oldu, mezun olduktan sonra yani. mülakat sistemi falan derken benden başarısız, iki cümleyi bir araya getiremeyen, mesleğini zerre sevmeyen insanlar atandı, göreve başladı.

inancımı kaybettim. Neden öğretmen olmak istediğimi unuttum. Yüksek lisansa başladım yine kendi alanımda. Amacım akademisyen olmak falan da değildi zira. Uluslararası kongrelerde sunumlar yaptım, makaleler yazdım, tezimi bitirip mezun oldum. Yine bir şeyler koydum bilgimin üzerine yani..

Fakat para kazanmam gerekiyordu artık. KPSS hiç bana göre bir sınav olmamıştı zaten, onun için çabalamadım. Hevesim de kalmamıştı zira. Birkaç özel kurumla görüştüm, sömürünün en dolu haliyle karşılaştım. Durumun bu kadar kötü olduğunu hiç düşünmemiştim bile. Evet, en azından benim bölümümde iş vardı. Çalışabilirdim. Ama insan yerine konmadan, en düşük ücretle. Çünkü binlerce mezun vardı, ben gelmesem başka biri kabul edecekti tüm bu kötü muameleyi.

Çünkü işsizdik, çünkü mecburduk..

Sonra ücretli öğretmenliğe başladım, kendi alanımda da değil üstelik. Ama dedim ki, en azından kurallar net. Seni sömüreceğiz, bu devlete hizmet için mezun oldun.

Arabanızın bir günlük otopark ücretiyle bizim bir günlük ders ücretimiz aynı. Araba orada öylece yatıyorken biz bir şeyler öğretmeye çalışıyoruz bir sınıf öğrenciye.

Hakeza artık ücret de umrumda değil. Meslektaşlarımı görüyor ve çok üzülüyorum. Başarısızlar. Mutsuzlar. Baştan savmalar. işlerini sevmiyorlar. Kadrolusu da, özelde çalışanı da ücretlisi de..

Kendilerini geliştirmeyi zerre istemiyorlar. Sınıfa gir, dersini ver, çık. Bir çocuğu eğiten insanın, bir şeyler öğreten birinin bu kadar umursamaz olması artık kanıma dokunuyor. Bir şeylerin değişmesi lazım: ücret beklentisi ise bu, evet artırılmalı. Fakat daha da önemlisi artık öğretmen olacak kişileri cımbızla seçmeleri gerekiyor, yetti. Öğrencilerin de umudu, enerjisi yok. Emiyorlar ki. işinin hakkını veren şahane öğretmenleri tenzih ederek, bu işin içindeki bir öğretmen olarak yazıyorum bunları..