ankaralı olmak

ankarada doğmuş olunmasa da anne babanın memleketi olması nedeniyle olunabilecek durum. evet ankaralıyım. çok fazla bilmem, çok gitmişliğim de yok. herkesin bildiği kadardır bildiklerim. çok zaman bok atarım. biri bok attı mı savunur, memleketçilik yaparım. garip bi duygu benim için. bi taraftan oraya ait hissetmezsin kendini çünkü yaşamamışsın, görmemişsin ama seni de çeken garip bi tarafı vardır işte. memlekettir anadır babadır.

ankaralıya ankara dışında türkiye sınırlar içerisinde pek rastlanmaz. ankaradadır onlar; eğer değilse de istanbul'dadırlar.

her ne kadar has istanbulluların karşısındakilere istanbullu olduklarını ispat etmeleri kadar zor olmasa da ankaralılığı anlatmak da zor iştir.

biriyle tanışırken ilk işi karşısındakinin memleketini öğrenmek olan arıza bi tipe rast geldiyseniz yandınız demektir. hele bi de yaşlı başlı bi amcaysa bu kimse:

nerelisin evladım?
- ankaralıyım.
asıl memleket nere onu soruyom?
- ankara.
senin baban orada doğmuştur olum. deden nereli aslınızı soruyom?
- ankara.
lan bi konuşma. memleketini bile bilmiyo bu yeni gençler. bi kere ankaralılar angara der. sen nasıl ankaralısın?
- ben istanbulda doğdum büyüdüm. ankara şivesi yok bende ondandır belki de.
yok sen git babandan iyice öğren. nereden göç etmiş sizinkiler ankaraya.
- amca sen sapıkmısın? ankaralı olamaz mi bir insan. diyelim ki araştırdım. dedemin dedesinin dedesi evvel zamadan sivastan konyadan ya da herhangi bir yerden gelmiş ankaraya. ne olacak rahatlayacak mısın o zaman? manyak mısın sen?

velhasılı kelam laf anlatmakla olmuyor bazen. ne bilim insan çok rahat yozgatlı, niğdeli, aksaraylı oluyor da ankaralı olamıyor. ispat gerekiyor çok zaman. ben bunu defalarca yaşadım.