sapan atmayı bilmeyen çocuk

leblebi tozunu da bilmez.
misket ütüp kupa kazanmış gibi sevinmeyi de bilmez.
mahalle maçlarını da bilmez.
akşam ezanı kavramının kıymetini de bilmez.
oyuncu kartlarını biriktirmeyi de bilmez.
hatta sobada kestaneyi de bilmez.
banyodan çıkıp ısınmaya çalışırken sobaya değmenin acısını da bilmez.
annesinin ona verebileceği salçalı ekmeğin lezzetini de bilmez.

yazık lan. ama bize daha çok yazık. biz özlüyoruz. onlar bilmeyecekler bile.