yazarların çöpe atmaya kıyamadıkları eşyaları

yırtıklı pırtıklı ama çok sevdiğim ince tişörtüm. ama artık atıldı ve insanlardan nefret etmemi sağladı. üstümdeyken "bir daha giyme" diyen beden işçisinin de ta amk. akraba bir de. amk karısı, ben stres atmaya geliyorum, keyfimi sikip atıyosunuz. o elini kırmak vardı da, kızın yenilerde öldü, mezarından yeni geldin, üzülme, vicdan azabı çekmeyeyim diye ve babamın bir şey yapmamam için gözlerimin içine bakmasından ötürü ellemedim. en sevdiğim tişörtümdü lan o benim...