peygamberdevesi

Bir domates fidesinde tanıştık bu vefakâr hayvanla.

annem balkonda saksilarin içinde domates biber öte beri yetiştirirdi. bigün baktım annem saksinin içine bakıp konuşuyor. sonra bu yeşil canlıyı farkettim.

uzun on bacaklarını havaya kaldırmış sallanarak annemi dinliyor. bir iki rahatsız ettim. gitmedi.

epey vakit Sonra annemi yine konuşurken yakaladım bu sefer rengi turuncuya dönmüş. yine ön ayakları havada sağa sola sallanarak annemi dinliyor. ben de konuştum. hal hatır sordum. önce sallanmayi bıraktı. sonra ayaklarını indirdi.

alındım.

çok sonra yaz sonuna doğru. kizarmaya basladi. sonra kıpkırmızı oldu. anneme sordum artık ölüyor dedi. hüzünlü bir ifade ile. o bulunduğu saksida ne buldu ne yedi bilmiyorum.

Eylül ortalarına doğru birgün annemi ağlarken farkettim.

anladım ki ölmüş.

annem onu o saksinin içine gomdu. gözyaşları içinde. yemin ediyorum.

cocukluguma dair hüzünlü bir yaz sonu oldu bu böcek. Çünkü annem onu çok sevmişti.tahmin ediyorum o da annemi...