üniversiteye yeni başlayanların kişilik arayışı

üniversiteye geldiğinde henüz 17 yaş civarındadır kişi. yani bir nevi ergenlik sürecindedir henüz. bu yaştaki çocuk nerede olsursa olsun, kişilik oluşturma derdindedir.

ben de varım, beni farkedin, artık çocuk değilim, bakın bunu da yapabiliyorum, şunu da becerebilirim diyendir. dikkat çekmek, beğenilmek (umurunda değilmiş gibi davransa bile)
arzusundadır. anadolulusu, istanbullusu farketmez. herkes bu yaşta kendi olma, özel, farklı olma derdindedir.

üniversitedeki farklı olarak, aile baskısının azalması yüzünden değişik seçenekleri deneyebilme konusunda daha özgürdür o kadar

edit: ayrıca küpe takmanın, saçı uzatmanın, enstrüman çalmanın nesi kötü anlayamadım. bu tür gençler, kenardan kendine gülen oturaklı(!) gençler gibi sıkıcı değilllerdir. ne oturaklısı, o yaştaki gençlere oturaklı olmak yakışır mı, ileride bol bol otururlar, bol bol bilgiçlik yaparlar, ağır takılarak molla olabilirler çok isterlerse. ama bir de önceden oturaklı olup sonradan içinde kalmış bir çok şeyi yaşamaya kalkanlar vardır ki, onara gülünebilir illa gülünmek isteniyorsa.