bugün

the fault in our stars

iyi ve etkileyici bir filmdir.

ağlamayanların "nası ağladınız lan" tepkisine, bir filmin ağlatması durumunun büyük oranda izleyen kişinin o anki ruhsal durumu ile bağlantılı olduğunu belirtmek isterim.

benim çok az filmde ağlamışlığım vardır, hele yanımda biri varken imkansız ağlamam. bu filmde ağladım mı? ağladım! film çok hüzünlü ve etkileyiciydi evet ama benim ağlamam tamamen yalnız ve depresif olmamdandır. bu hissiyatta daha önce hayat bilgisinde de ağlamıştım hatırlarım.

diğer taraftan ortalama hassasiyetteki her insanın ağlayabileceği etkileyicilikte olduğunu belirtmek ister, sevgilerimi sunarım.
son olarak pain demands to be felt, okay?