durup dururken ağlamak

bunu yaşamayan bilmez. yaşayan da zor anlar. olağan bir istanbul sabahına eşlik eden akşamdan kalma tütünle karışık alkol tadı dilinizin ucunda. doğru düzgün uyumamışsındır zaten. bilgisayarı açarsın...birden bir şarkı çalmaya başlar...şarkıyı kim söyler, şarkının ismi nedir bunlar belirsiz...her şey ansızın olur..kimse duymasın ve nolurr kimse görmesin diye kıvranarak içten içe hıçkırmaya başlarsın. o amına kodumun şarkısı hiç susmaz, şarkıyla senkronize olmuş birkaç gözyaşı damlası işyerinin yeşil renkli halıfleksine düşer..bazen geçmiş olursun bazen geleceğe düşersin..

adı belirsiz bir şarkının bir notası kimbilir kaç yılın istiflenmiş yalnızlığını ağlama seremonilerine gebe bırakır..