şiiri iç sesle okumak

aslında her şiir okuyan insanın yaptığıdır. bazıları tabii ki yüksek sesle okumayı veya başkasından dinlemeyi sever. ama ben ne kendi sesimi duymaya ne de başka birinin değişik triplere girerek şiiri okumasını sevmiyorum. çünkü o başkası benim kendi iç sesimden farklı yerlerde duraklıyor, hızlanıyor veya ritim değiştiriyor. bu uyumsuzluk çok kötü. daha önceden okuduğum bir şiiri başkasından dinlemeye bu yüzden pek katlanamıyorum. sizde de böyle oluyor mu?