street spirit

hayat durur bazen, o bir akış içerisinde ilerlemesini sürdürse dahi insanın yaşayışı-algılayışı-düşünüşü-hareketleri durma noktasına varır, devam etmenin öngörülemez bir gerçek olduğunun bilincinde olarak dinlenme evresine bırakır kendini. döngüsellikten çıkışın olmadığını, her kapının ardından parlak ışıklar saçsa dahi -ki umut en garip şey- kilitli olduğunun fark edilmesinin er geç yaşanacağını, sonunda ışıktan iz olmayan bir tünelde gözleri kapalı bir şekilde ilerliyor olduğunu, trenleri hep kaçırmış olduğunu ve hep kaçıracağını, bulunduğunu -sandığı- trenlerin dahi kendi algısallığının yanılsamasından ibaret olduğunu bilerek.
solup gitmeye, kararmaya yüz tutacak ufak parçacıklar dahi olmadığımızın bilincinde olarak ve makineselliğin öz benliğin birincil temellerinden biri olduğunu hep arka plana atarak büyük karanlık boşluğun yolunda varlığımızı sürdürüyoruz, belki de o karanlığın oluşumunun dahi bizlerden ibaret olduğunu düşünmeyerekten. -ve bizleri yine bizlerin tüketeceğini.

tanım: hakkında çok fazla şey söylenmesi gereken bir şarkı. kendini yazan bir şarkı evet.