ilhami çiçek

Hiç otuz yaşında olamayacak olan şair... Nilgin marmara gibi intihara koştu. Belli ki acelesi vardı. bekleyemedi, hayatı, yarını, şiiri ve özlemeyi... tek seferlik satranç derslerinin ardından aramızdan ayrıldı. Satranç dersleri şöyle başlar:

"uzun bir nehirdir satranç
kıvrak ve uzatarak boynunu
nice güneş batışını yerinde görmüş boynunu
oysa veba tarihçileri bilmemişlerdir
her karenin bir karşı veba girişimi olduğunu"

işte bu "veba" ile uzaklaşıp gitti... Kalbi olan bir hüzünle söktü çürümüş hayatı bedeninden... "Kim" şiirindeki şu dizeyi görüp de duraksamamak mümkün mü?

"gördüm karanlığı salgılıyordu
sert maddelerden yapılmış
iri bir yanlış"

Belki de "ben kimim" sorusuna verdiği cevaptı "yanlış" veya "hata" oluşu. Yoksa intihar bir doğrulama girişimi midir? Sözü uzatmanın bir anlamı yok. ilhami çiçek'in kendi dizesiyle buruk bir gülümseme zamanı şimdi;

"herşey eninde sonunda sessizdir"