sözlükteki işsizlere acımama merhametsizliği

yıllardır bazı şeyleri anlamam.. sürekli maden işçileirinden yahut tarlada çapa yapanalrdan bahsedip aynı duyarlılığı cafedeki işçilere, çöpçülere duymama...

uzaktan ilgili görünüp, yakından kaçma. enteresan bir ruh hali, anlayamam. türkiye de ve dünya daki en büyük sorun olan işsizlikten dem vurup, burada sefil, fakru zaruret içinde, bi şeyler yazanlara hiç yardım yapmamak, 3 kuruş bile cepten çıkartmamak...

şu kış aylarında itlere yemek bulmaktansa sözlükteki, yakındaki itşizlere bakmak daha hakkaniyetli olmaz mı? daha dürüst... tüm zamanını sözlükte geçiren, karşılığında biraz ego ve oy bekleyen gençlere, bakın okuyup yazmaya meraklı gençlere yardımcı olmamak ne derece isnaflı..

eğer onlar kötü durumdaysa biz iyi durumdayız.. sen ne yaptın diye bilirsiniz, yapılan iyilik anlatılmaz ama neyse anlatıyım. kaçını yedirdim, içirdim, borç istediler verdim, geri getirmediler, nicklerinin altına yazıp ne rezil ettim ne bişey. sürekli kandırmalarına rağmen.. bazen zirve düzenleyip okumaya meraklı olanlara ikinci okumadığım kitapları verdim, işsizlerin elinden tutup iş ayarladım. bilenler bilir...

herkesin daha hassas olamaları gereken ince bir konudur.