bugün

ben bu yazıyı kendime yazdım

mert, saat 3 sularında bir yandan titrerken, bir yandan da sabah 10'daki dersini bekliyordu. başka bir deyişle, ağlayarak semaya bakıyordu. bu onun en sevdiği ahmet haşim dizesiydi, ama tabii ki yoktu etekleri. sadece ağır ağır çıkıyordu merdivenleri.