kitap okumayan insanı hakir görmek

ne kadar enteresan değil mi?

zaman değiştikçe insanlar farklı yollardan egosunu tatmin etmeye çalışıyor ve suçlu hep kitap oluyor. muntazam bir yazının arasına "kitap okumuyorum" cümlesini parazit niyetine koyup kendini yüceltiyor insanlar. kitap okumak bir gerekliliktir veya değildir, kişi bunu ancak deneyimleyerek farkedebilir.

okumak kimisi için zevk, kimisi için ihtiyaçtır. okumayan kesinlikle aşağılanmamalıdır, çünkü okumayan kişi ilerde kendini belli edecek ve belki okumaya başlayacak belki de ezilmeye devam edecektir. kitap okumak sözü sadece kapaklı ve 1. sınıf hamur kağıtla üretilmiş baskılar değildir. roma imparatorluğu zamanında kütüphanelerde bulunan kitapları örnek olarak gösterebilirim size. şekli önemsemeyin lütfen.

marcel proust'u okurken, klasik batı müziğinden alabileceğim hazları artırdım mesela, ne tür romanlardan zevk alabileceğimi öğrendim yazdığı romanlar aracılığıyla. bakın, hem bilgi, hem zevk alanında ufkumu genişletmiş oldum ben.

şu an rastgele yazdığımdan söyleyeceklerimi toparlayamıyorum.

ama kitap okumayan insanı hakir görmem. o aynaya baktığında hissedecektir zaten.