güneş doğarken

Aldım yüreğimi , yasladım penceremin kenarına.. bir çift de göz kondurdum üstüne . Saate baktım 05.07 .. izliyorum kimsecikler yok bomboş sokaklar. Bu seferde göğe dikiyorum gözlerimi , gök aydınlanmak üzere son kez karanlığını yasıyor .. Grimsi mat bir renk.. içine çekiyor insanı , tüm kasvetiyle sarmalamış resmen dört bir yanı.. Pençeleriyle kavramış tüm şehri karanlık.. Gökyüzüde bunun savaşını veriyor , cebelleşiyor kendi halinde .. Karanlığa meydan okuyor olmalı..

Yavaş yavaş kurtuluyor , gökyüzüde, yeryüzüde karanlığın esaretinden ..
Zerre zerre akarak kayboluyor karanlık , insanlarında her yeni gün doğarken önceki günden kalmıs olan hırsları , öfkeleri , kinleri akıyor , akıyor ve kayboluyor.. Aslında karanlık kaybolduğu için aydınlık gelmiyor.. Zaten aydınlığın olmadığı yerdedir karanlık , sevginin olmadığı yerdedir öfkeler , kinler ve hırslar..

burnuma yavastan bir koku bulutu yaklasıyor , içime çekiyorum .. havanın o keskin soğuğuyla birlikte tüm ciğerlerimde hissediyorum kokuyu.. Neye benzediğini çıkaramıyorum ve halen çıkaramamaktayım.. Ama önceden birşeyler hatırlattığı , geçmişimden yadigar kaldığı aşikar.. Fazla ilgilenmiyorum kokuyla , seyrime devam ediyorum..

Grimsi mat siyah yavas yavaş çekiliyor , biran olsun rahat bırakıyor tüm şehri ve sokaklarını .. Evlere bakıyorum , sessiz sakin içindekilerde suan rüyaları içinde dolasmakta .. Yarın ne olup biteceği , yenigünün neler getireceğinin hiçbirisi de farkında değil , zaten umurlarında olduğunu da pek sanmıyorum ..

Cumayı geride bıraktık , cumartesiye yelken açtık.. Yeni bir gün , yeni hayaller , yeni yaşantılar , yaşanacaklar .. Yarın cumartesi bittiğinde , pazar başladığında ise farkeden bir şey olmayacak sadece ebediyete bir gün daha yaklaşmış olacağız..

Peki yarının bugunden yahut bugünün dünden olan farkı nedir ? sadece ebediyete 24 saat daha yakın mı olmak? Bence böyle olmamalı , olmaması gerekir .. Nasılki gökyüzü hergün karanlıktan bıkmadan usanmadan kurtulmaya çalışıyorsa , insanda hergün bugününü dününden farklı kılmak için bugününe karşı direnmeli diye düşünüyorum...

Neyse yine derinlere indik , birazcık su yüzüne çıkarak gerceklerin farkına varmak daha iyi olacak ..

gözlerimi tekrar kaldırıyorum , derin ufka birkez daha kenetleniyorlar .. Bu sefer biraz daha aydınlanmış bir gökyüzüyle karşılaşıyorum .. Kuşlar ötüyor , hafiften bir rüzgar uyuyan fıstık çamlarını güzellik uykularından yavaşça kaldırmaya çalışıyor , belkide kulaklarına hafiften bir ninni okuyordur ..

Kokudan bahsetmiştim ya iyice yoğunlastı , bu tanıdık koku .. Hafızanı yokluyorum ama yok bulamıyorum küçükte olsa bir ipucu ..

Kulaklarımı diğer tüm seslere kapatıyorum gukuk kuşu öttüğü müddet ..

Yavaş yavaş canlanıyor ve uykusundan uyanıyor şehrimin sokakları .. Gökyüzünde parıl parıl parıldayan bir güneş .. insanlar kahvaltılarını hazırlıyor .. Ve yeni şehir tüm canlılığıyla yeni bir güne hazır durumda ..

Güneş doğduğuna göre artık benim gecem başlamış demektir ...