bugün

türkiye de hala yerde yiyen insanların bulunması

zevktir, tercihtir. kimseyi de ilgilendirmez.
misafir ettiğimiz eşi türk ama doğma büyüme avrupalı bayanlar da alışmışlar yadırgamadan bizimle yer sofrasında yediler, avrupa'nın göbeğinde. aynı hanımlardan birisi müslüman olmadığı halde, severken "maşallah" diyordu çocuklara. ıyyy ne kadar yobazlık, geri kalmışlık di mi? bizdeki bazı özentiler çağdaşlığı masada, eve ayakkabı ile girmede, daha kötüsü giyim kuşamda arayadursunlar.