sözlükçülerin çocukluk sırları

istanbul'dan, izmir bergama'ya halamlara misafirliğe gitmiştik. çocukluk işte dışarı kaçtım. sonra dolaşırken bir evin önünde traktör gördüm, çok ilginç gelmişti çünkü ilk defa bu kadar yakından bir traktör görüyordum... yanına gittim, baktım çocuk var orada oynayan... traktörü yakından incelemeye başladım, çocuk yanıma geldi. bir tıpa gördüm ve içimden tıpayı çekmek geldi. fakat kötü birşey olur diye çocuğa dönüp:

-"şu tıpayı çeksene bakalım ne olucak" dedim...
çocuk garip bir şiveyle
-"çekemem bişey olur korkarım" dedi.
bende korkmaması gerektiğini söyleyerek, tıpayı nasıl çekiceğini gösterirken tıpa elimde kaldı...

tıpanın elimde kalmasıyla traktörden yağlı birşey fışkırmaya başladı... çocuk koşarak evin kapısını çalmaya gitti. 1 dakika içinde bir sürü insan toplanmıştı başıma. elimde tıpayla "ben yapmadım" diyordum. ama inanmadılar doğal olarak... baktım ki iş büyüyor "istanbul çocuğu" olduğum aklıma geldi. topukladım halamların evine doğru. kapıyı çaldım. açılır, açılmaz içeri dalıp kapıyı kapattım... halam: "sen yine bi haltlar karıştırmışsın! anlat bakalım" dedi ama ben birşey yapmadığımı söyledim... uzun bir süre eve gelip beni bulacaklar diye korkuyla yaşadım. sonra kimse gelmedi, biz istanbula döndük. üstünden de 15 sene geçti... daha gelmezler heralde ama yinede tedirginim