sanatçıların şiddet sarhoşluğu

kendini bir halt zannetme sarhoşluğudur.
ona bu sıfatı veren halktan insanlara teşekkür etme yerine, küfretme yavşaklığıdır.

insanların bu hayranlıklarını kullanıp, onu ezme hakkını kim veriyor bunlara?
ekranda kadın döveni, mikrofonda ana avrat düz gideni, sahnelerde yumruk atanı, yaptığı gaflarla
eleştiri konusu olunca tehdit edeni, topuk vuranı...Bunların hepsi şımarıklık, hepsi ego sarhoşluğu.

sanat sanat içinmiş! sokmuşum sanatınıza. ulan göt, o zaman git evinde bol bol türkünü söyle, şarkını çığır, resmini yap.
kendi kendini dinle, yaptığın resimleri klozetin karşısına asıp aval aval izle, otuzbirini çek.
aynanın karşısına geç, konuş, gevrek gevrek gül,
dişlerini göster, şekil yap. bakalım sanat sanat için mi, toplum için mi?
yoksa senin ego masturbasyonun için mi?

şunu hiçbir zaman unutmayın, kitleler olmazsa, siz hiçbir şeysiniz.