şair acı çekerek mi iyi şiir yazabiliyor

Kesinlikle doğrudur. Gözyaşım akarken kalemi daha sıkı tutar ve kavrarım yazarım. Ayrıca, dili kalemi özü edebidir biz şairlerin.

Gözyaşlarımdan mürekkebi dağılmış olan defter yapraklarındaki şiirlerim, şüphesiz ki en iyi şiirlerim.

Cevabı kısmen evet olan soru.

cemal süreya cevaplasın:

"iki şey: aşk ve şiir,
mutsuzlukla beslenir biri,
biri ona dönüşür.

ikisi de
düzeltilmez,
gelişir."

aynen öyle. şiir kalpten akan kanla yazılır. Aşk acısı çektiğim dönemde ne şiirler yazardım şimdi çöp adam bile yazamıyorum.

şiirin öznesi şairin katilidir.

Bence şair acıyı hissedebilendir. Sadece kendi acısına yazsa birer ikişer şiir yazıp bitirir olayı. Asıl şair herşeyi hissedebilir, herşeye yazabilir. Farkındalık şairliği getirir.

illa öyle olmasına gerek yok. Polisiye yazan cinayet mi işliyor?

Hayır, eğer ergenlik ayağına bir iki yıl sonra unutanlardan değilse zaten o acı onu adam eder geri kalan hayatında o sevdiği kişiyi unutsa dahi her kişiye sevdiği kişi muamelesini yapar, yeni birisi hayatına girse yine onunla konuşuyor gibi hisseder, ve tanıştığı kişi isterse mükemmel olsun, kişi eğer gerçekten yanıp bitmişse eski kişi için, bu yenilerde onu görmedikçe mutlaka bırakır, ve gittikçe kabuğuna çekilir en son öldüğünde kendi halinde geldi geçti denir ama bilinmez ki o kişinin kendini öylesine mahcup görenleri ikiye katlayabilecek kadar acılarla umutlarla ve daha nice yazamadıklarımla dolu öldüğünü. Bir seçenek daha var kişi önce aşık olur yanip biter daha sonra her şeye küser kimseyle konuşmaz bile o anlamda, mutlu hayat dolu da gözükebilir ama o bir büyük rakıya bakar..

Öyle oluyormuş. Hatta bazıları şu şişesinin üzerine oturup şiir yaziyorlarmis.
Acı şart tabi şiirde.

sanırsın bütün şiirler acı dolu.

Fuzûlî bu tür şairlerin şahıdır. gazellerine bakıldığında bunu çok net görürüz.

Ahmet Hamdi Tanpınar şöyle der; Fuzûlî şiiri sadece kalbe ait bir macera telâkki eder ve ıztırabı şâir için yaşanacak tek iklim gibi görür. 

Üzülünce kalemim daha sağlam oluyor.

hayır tabii ki ;

" çadırımın üstüne şıp dedi damladı " yı da şair yazmadı mı !..

Sanatçılar genellikle melankoliden beslenirler. Bu etki yaratıcılıkla bağlantılıdır. Yapılan bir araştırma da bunu göstermiştir:

https://www.turkiyeklinik...s-ve-melankoli-93191.html

Afiyet olsun.

Depresif alkolik ezikler oldukları içindir.

Sadece acı değil özlem, aşırı sevinç ve vefa duyguları da insana şiir yazdırır.