bugün

18-22 hadi bilemedin 23 yaş aralığıdır. bu da yavaş yavaş yetişkin biri olmaya başlıyorsun demektir. adamlığa çeyrek var, hadi bakalım.
gerçek üniversite şehir dışında okunulmuş üniversitedir.

ilklerin, sahte dostlukların, düşük ihtimal gerçek dostlukların, çıkarların, zorlukların, boş vaktin,seksin, aileyi özlemenin en zirve olduğu yıllar.

en kötü üniversite ve şehiri bile özlersin.
Bir an önce mezun olayım derken çok hızlı geçen yıllar... Ne bok vardıysa sanki, kalsaymış birkaç sene ne olurmuş yani. Kampüsün çimlerinde 3-5 defa daha yuvarlanırdım, fazladan birkaç partiye daha katılırdım. Mezun olunca hayat daha eğlenceli olacak sanmıştım.
2011-2016 arasındaki yıllarım üniversite okuyarak geçti..

Öylesine güzel zamanlardı ki aradan 3 sene geçmesine rağmen hala özlüyorum. Ya az para ile mutluyduk be, öyle aman aman bir sorumluluk yoktu bişi yoktu... Ayda 1500 tl ile krallar gibi geçiniyor, eğleniyorduk...

Şimdi işe güce başladık, o proje senin bu proje benim koştur dur... Her sabah erken kalk işe git, akşam yorgun bir şekilde eve gel... Galiba böyle giderse ben ikinci üniversiteye başlayacağım...
geçip giden güzel zamanlardır, insan geri dönmek istiyor bazen. özellikle eski resimlere baktıkça. yurt odasındaki pijamalı fotolar, evde makarna yerken ki fotolar, dışarda arkadaşlarınla takıldığın fotolar falan.

vay be çocukmuşum o zamanlar meğersem diyorsunuz.
güzel zamanlardır.
ama gün gelecek sözlükte yazdığımız zamanları da özleyeceğiz. eskilerde bakın. hepsi evlendi gitti. bir çoğu vefat etti.
o yüzden şu anın tadını çıkarmak gerek.
Ah ah aynı ekiple bi 4 yıl daha okurum.
Yasarken genelde hayatınızın en bok yılları gibi gelen ama bitince hayatınızın en güzel yılları olduğunu anlayacağınız yıllardır . Elinizdeyken kıymetini bilin , vize final but , boş muhabbet , dedikodu vs ötesini görün yaşayın lan yaşayın, iş hayatına bir girdiniz mi keşkeleriniz birikecek eşek kadar! Vaktiniz varken yaşayın
ilk senem tadını çıkarıyorum. Biliyorum ki bu yıllar bir daha gelmeyecek.
Güzel yıllardı. Özlenilen zamanlardandır.
Bazen arkadaslarla o gulmelerımızı delı gıbı ozledıgım yıllardır. Ara bır burnumun ucunda tuten yıllardır.
Hayatın hengameli, kargaşa, kaygı ve sorumluluklarla donanmış sürecinden önceki en son moladır.
Artık yetişkinsiniz ama henüz sorumluluklarınız asgari düzeyde.
Para bekleyen yok, kariyer derdiniz henüz başlamamış, patronmuş, şefmiş, müdürmüş gibi dertler yok.
Mesai saati, mesai çıkışı, toplantı, sunum..vs yok...

Arkadaşlık var, dostluk var, sevdicek var, sanat var, hobi var...
Keşke o günlere dönebilsem, zaman makinası ne zaman icat edilecek acep?!
saçma sapan zamanlardı, büyük hatalar yapmıştım. bazen güzel anıları da hatırlayıp gülerim ama benim üniversite yıllarım kategori dışıdır eminim.
çok güzeldi ve halen daha özlüyorum.

sırf bu ortamda takılabilmek için bile üniversiteye tekrar gidilir.

normal hayatta yan yana bile gelemeyeceğiniz ideolojik olarak farklı çizgide olduğunuz insanlarla aynı ortamdasınız.

bazen makarna yemek bile lüks geliyordu.

gerçi şuan onu bile yapamayanlar var.
her daim dudaklarda tebessüm ile anımsanır.
Ah özlenen o muhteşem yıllar. iş yok güç yok anca ye iç gez başka bir şey yok. ders çalışmaya diye şehir dışına yemek yemeye giderdim aq.