bugün

Oyuncak tren. :(
Yumiyum ,ne güzel tadı vardı ne güzel adı.
plastik tüp kamyonu.
şimdi oyuncak uçaklar bildiğiniz uçuyor, hatta operasyona bile gidebilirsiniz.
uyku. Şu anda yok.
karadeniz'in bir türk gölü olması. şaka lan. özgürlük, evet eminim. son kararım.
Mico oyunu.o topa abanarak vururlar ne kosardik be. Cocuklugu ozleme nedeni sokak oyunlari.
büyüme isteği.
masumiyet.
dertsizlik. evet hiçbir şeyin farkında değilsin. derdin biraz daha fazla oynamak. sonra cebindeki 1 milyonla bakkaldan ne alabilirim düşüncesi.

sobalı ev. çocukken fark edilmeyen sonradan özlenen bir şey.

bayramları hevesle beklemek. yeni elbisenin verdiği heyecan.

hepsi çok güzel şeylermiş. ama çocukken biran önce büyümek isterdik. büyüyüp çalışmak. şimdiyse o zamana dönmek ister miydim acaba. niye insan hep elinde olmayanı arzular ki.
babam, diğer hiç bir şey sikimde değil.
bakalım kahramınımız ash gelecek bölümde .... yenebilecek mi?
Mutlulugum...
kucuktuk ozaman ve hayatı dahaa tanımamıstık. Canımız yandıkça bırseylerı anlamaya basladık. hep buyuyup bıseylere sahıp olmak ıstedım.aksam babam geldıgınde kapıyı acmadan para ısterdım (kendımden utandım ya la), yada annemı kızdırırdım cocuk dıye bısey yapmazdı. (sımdı 39 numaralı terlıgı var.) daha bırcok sey vardı benı mutlu eden ama sımdı yok...
mino diye bi sakız vardı böyle minik minik, renkli.. o olabilirdir.
bayram harçlığı.
salçalı ekmek.
kolalı jelibonun ağzımda bıraktığı tat.
pipi

çocukken nerden bileceksin ki gün gelirde ele avuca sığmayan bir adam olacağını
anamız zorla eve sokana kadar gecelere kadar sokakta oyun oynamak.
çocukluk. hangimiz artık zillere basıp kaçabiliyoruz, ağladığımızda istediğimiz oluyo. tamam yemek yemediğimiz için dayak da yemiyoruz ama dayak yedikten ağlayıp uyuduğumuz kadar rahat uyuduk. şu leblebi tozları da o kadar yok hertarafta.
mahalle/komşuluk kültürü.
Saygı.

1990 doğumlu olup kendisini bu konuda şanslı gören biri olarak söylüyorum.. Son saygı kırıntılarını içinde bulunduğum nesil yaşadı ve yaşıyor. Ha bu demek değil ki 1993-1994 sonrası nesil içinde herkes saygısız. Tabi iyi bir terbiye almış küçüklerim var ama çok az be abi..
Misketlerim
Gazoz kapaklarım
Şıpsevdi fallarım.
Annannem ve dedem.
Filmli fotograf makinesi ve vazgecilmezi yanık çıkan pozlar.
Mutluluk.