yazarların söylemek istedikleri

sırtımda dayanılmaz bi ağrı var sözlük, çalıştırmadı bile bugün.

iç sesinizle ya da iç seslerinizle şavaştınız mı hiç? Ne kadar berbat ya da kötü olduğunu bilemezseniz. Binbir sesle binbir sizle mücadele etmek kadar iğrenç ve zor bir şey yok. Bir yanınız başka bir şeyler söylerken diğeri başka öteki bambaşka, doğru yaptığınızı söylerken biri hata olduğunu biri de yanlış olduğunu söyler durur.

Tanrı kimseyi milyon mesaj atıp ilgi göremediği insanlara saldıracak acizlikte yıkık bir Meriç yapmasın..

bu ara yalnızlığın getirdiği sessizliği, umursamazlığı seviyorum.

“bazı şeyler için artık sabrım yok... ukala biri haline geldiğim için değil, aksine hayatımda artık beni mutsuz eden ya da üzen şeyler ile vaktimi daha fazla kaybetmek istemediğim bir noktaya ulaştığım için… laf sokmalara, haddinden fazla eleştirilere ve hangi türden olursa olsun talep ve beklentilere artık sabrım yok. benden hoşlanmayan insanları memnun etmeye, beni sevmeyen insanları sevmeye ve bana gülümsemeyen insanlara gülümsemeye yönelik arzumu kaybettim. artık yalan söyleyen ve beni yönetmek isteyen insanlara bir tek dakika bile harcamak istemiyorum. oyunların, ikiyüzlülüğün, sahtekarlıkların ve ucuz övgülerin olduğu ortamlarda bulunmak istemiyorum. çok bilmişliğe ve akademik ukalalığa tahammülüm yok. aynı şekilde boş dedikodulara da bulaşmak istemiyorum. uyuşmazlıklardan ve karşılaştırmalardan nefret ediyorum. farklılıklardan, hatta zıtlıklardan oluşan bir dünyaya inanıyorum, bu nedenle katı ve toleransı olmayan insanlardan kaçınıyorum. arkadaşlıkta sadakatsizlikten ve ihanetten hoşlanmıyorum. birisine nasıl iltifat edileceğini ya da cesaretlendirmek için ne diyeceğini bilmeyen insanlarla bir arada olamıyorum. abartılar beni sıkıyor ve hayvanları sevmeyenleri kabullenmekte zorlanıyorum. ve her şeyin de üzerinde, sabrımı hak etmeyen hiç kimseye sabrım yok artık.”

-meryl streep

ayran döküldü.

yine.

insan uzaklaştıkça tek kaldıkça daha iyi kavrıyor birşeyleri, iyiki durmuşum diyo, iyiki gitmişim.

görsel
Biz hep böyleyiz. Kendimi suçlu hissediyorum böyle duygular taşıdığım için ama bütün ilişkilerimizde böyleyiz. Sahteyiz. Ve sahtecilik oynadığımızı fark edemiyoruz bile. Günün sonunda, Kendimizden kaçamıyoruz.

Bu aq hayatı bir oyun ise neden bana hiç güncelleme gelmiyor..

Hep baştan başlıyorum..

oooouz öyle bir " u " dönüşü yaptı ki ; asfalt ağladı !

görsel
Defalarca iyi geceler.

görsel

Benden bana seslenir.
Hem ilaç hem de zehir.
Bi maviyim bi kırmızı,
Sarılarak darılarak.
Dayandığım rekorlara
nasıl doydum oyunlara
iÇim kaçar bi göklere, gönüllere, hatırlara...

görsel
Afshdh

yazdıklarım gözükmüyor mu acaba yoksa görünmezlik şeysi mi bu.

Ruhsal olarak yorgunum. Bir dag evine tasinmak ve kimseyle konusmak istemiyorum.

Kalbim taşlaştı sanıyordum. Bu saatten sonra hiç birşey umrumda olmaz sanıyordum. Göz yasım kurudu sanıyordum.

Çoğunlukla beni kimse anlamıyor triplerini gereksiz buldum. Bunun çeşitli sebepleri olduğunu düşündüğüm için bu cümleyi çok az kurdum. Ama bu günlerde gerçekten.. Ben anlatamıyorum. Hayatımda ilk kez açıklama yapamıyorum. Çünkü tek bildiğim kelime:bilmiyorum.
Bilmiyorum yani, nasıl bilebilirim?
Bilmiyorum

bizler bu hayatın defans oyuncularıyız.

Kagit parcasina verdigim onem insanlara verdigim onemin onune gecmeye basladi. Bunun igrence bi’sey oldugunu bildigim halde onune gecemiyorum. Yargilayin beni.

Sıkılıyorum sıkılıyorum sıkılıyorum...

Aynen ya ayyyynen. Aferin senin biyolojik saatine. Çıldıracağım. Bu saatte bir insan neden kendiliğinden uyanır? Artık 4 saatlik uykunun yettiği manyaklardan mı oldum yoksa?

evdeki küçük şeyleri tamir etmeye bayılıyorum. garip bir huzur veriyor. giderek babama benzediğimi farkediyorum çünkü. kırılan şeyleri yapıştırmak, priz değiştirmek, yeğenimin bozulan oyuncaklarını tamir etmek, lavabo borusu değiştirmek gibi pek kız işi durmayan şeyleri yapmayı seviyorum. eskiden çantamın iç fermuarı bile bozulsa yenisini almayı düşünürdüm. az eşyayla yaşamayı öğrendiğimden beri eşyalarıma daha iyi bakıyorum sanırım. elimden gelmeyen şeyleri de mutlaka götürüp tamir ettiriyorum. yetmek ve yetinmek harika bir olay.

bu başlığın formatını uzun süre boyunca yazarların kendi anlaşılmamış, fazla negatif dönüş almış entrylerine atıfta bulunarak "ben aslında orda bunu demek istedim" şeklinde açıklama yaptığı bir forum gibi bir şey sandım.

yanıldım evet ama öyle daha orijinal olurmuş sanki.

zaten bi itiraf başlığı var, aynı şey gibi şu haliyle.

Tanrı insanı affetti.
Çünkü insan tanrıyı yarattı.
Allah sadece seyretti.
Umarım ümidi kesmemiştir.

Hüzünle karışık sevinçlerinden kurtul artık
Arzuların o belli belirsiz sıcaklığını sev
Biliyorsun
Önce Tanrı insanı yarattı
Sonra insan sevgiyi
Ne yapsak boş
Ne kadar çabalasak faydasız
Geriye dönemeyiz
Olanlar oldun iş işten geçti
Çamurumuza sevgi karışmış bi kere.