bugün

ayakta işemek

--spoiler--
başarısız bir barzoyun lan işte napim.
--spoiler--
almanca dil agirlikli egitim veren anadolu lisesinin ortaokul kisminda okuyordum. sanirim sene 1998 idi. alman kultur merkezi almanca siir yarismasi duzenlemisti. daha dogru duzgun turkce konusamayan ben almanca siir yazmaya yeltendim. konu neydi tam olarak hatirlamiyorum ama konusu agac, bocek, cicek ve doga olan 2 kita 8 misralik bir siir yazmistim. isin garibi siirimi begenmislerdi. daha sonradan bana tesekkur yazili bir belge gonderdiler. 3. olmustum. cuma gunu istiklal marsi toreni oncesinde tum lisenin onunde mudur yardimcisi benden bahsetti ve benim icin alkis istedi milletten. sevindirik oldum o an. capimiz kucuk olunca ancak bu kadar oluyor napalim.
ilkokul ve ortaokul yıllarında resim yarışmalarında türkiye 1. ve 2.' liğim vardı.
polis haftasında yaptığım resimle yaşadığım ilde 1. olmuştum ve o hafta boyunca tüm polis balolarına, kutlamalarına katılmış bir sürü de hediye almıştım.
112 de çalışıp her nöbet birilerine hayat vermek kendi hayatım pahasına. başka yeteneğim olsun istemezdim zaten.
3 kez satranç şampiyoluğu, kpss türkiye 400.lüğü, 7 yıl amatör futbol takımı kaptanlığı ve kazanılmış şampiyonluklar.

bir de karının tekine gitarla nothing else matters çalmıştım dudaklarıma yapışmıştı. başarı lan işte.
part time eleman olarak başladığım mağazacılıkta şu an mağaza müdürüyüm. Ama herşeye sil baştan diyip başka bir sektörde sıfırdan başlayıp başarıyı kovalayabilirim.
yetenek ve başarı ayrımı yapabilmek. v.s.
araç yolculuğuyla 1 saat süren mardin-diyarbakır arasını (100 km), 37 dk. da almam.

mardin'e vardığımda arkadaşımın bile uçtun mu lan sen demesi.
halen yaşıyorum.
milyonlarca spermin arasından birinci gelip yumurtayı döllemek.
hapsırıklarımı taksitlere bölebiliyorum ben. insan içinde miyim, dersin ortasında mıyım, bahar mı geldi, sürekli hapşırmam mı gerekiyor? kocaman büyük bir hapşırığı üç eşit parçaya bölerek küçük küçük hapşırıyorum. sonra çevreden "ehe nası hapşırıyon sen ya", "kız bu nasıl hapşırmak eheh" şeklinde tepkiler alıyorum. işin aslıysa sadece ve sadece evdeyken ortaya çıkıyor. aslında büsbüyük hapşırıklarım var duvarları inleten.
Erasmus sınavını kazanmak.
Gecen yil okudugum 85 kitap...
bir kaç tiyatro Festivalinde oyunculuk ödülleri.
on sekizimde memur oldum lan daha ne olsun sayin yazar.
5 sınıfta aldığım teşekkür belgesi. Allah bilir o günden itibaren tek bir belge alamadım.
insanların zayıf yanlarını sezmem ve üstüne giderek alay etmem. başarı mıdır? tartışılır.
- Cs'de son sniper kurşunuyla iki kişiyi head-shot yapmıştım.

- matematik Olimpiyatları'nda derece almıştım.
Hdpli ve emeplilere seçim çalışmalarını Ordu ilinde iptal ettirmisligimiz vardir. Ekiiiiiiiip
4. sınıftayken yapılan testte tam yapınca ödül olarak kalem vermişti öğretmen. yıllardır gurur duyarım kendimle. evde iyi havam olmuştu. kalem de şimdi neredeyse allah bilir.
* 4-8'inci sınıflar arası full takdir belgesi almam,
* 5'inci sınıfta bursluluk sınavını kazanmam,
* 7.nci sınıfta okul birincisi olmam,
* lisede lise bir ilk dönem harici her dönem teşekkür almam,
* okulu sözel bölümü birincisi olarak bitirmem,
* öss'de il çapında ilk 1000e girmem,
* üniversiteyi bölüm çapında ilk 5'te bitirmem,
* askerde çavuş olmam,
* sportif manada güreş dalında 3 denizli şampiyonluğu 1 bölge ikinciliği 1 tr dördüncülüğü almam,

tüm bunların sonunda köye geri dönüp çiftçilik yapmam ise tamamen garip...

hayat gerçekten garip.

en büyük başarım ise eşim ve müstakbel çocuğum. onlar benim hayattaki en büyük iki isteğim, tutkum, başarım, herşeyim.
bilgisayarı bozmak.
uyuduktan sonra uyanabilmek.
- ilk üniversite tercihimi tutturdum. (uludağ üniversitesi)
- mario party oynarken mini oyunların birinde sağ işaret parmağımı yaktım.
- 12. sınıfta resim dersi için yaptığım bir resim küçük çaplı bir sergide gösterimişti.
- bir ara team fortress 2'de küçük/orta çaplı bir şöhret kazanmıştım, girdiğim serverların çoğunda beni tanıyan bir iki kişi çıkıyordu.
- youtube'de büyük bir sayıda* abone kazanmıştım, sonra her yüklediğim video yayın hakları yüzünden kapatılıyor diye bıraktım.
- kazı kazan kartlarından tek seferde 10 lira kazandm.
- bundan bir ay önceki bilgisayarımın pentium 4 işlemcisi, 512 mb ekran kartı, 1 gb rami, 40 gb harddiski vardı ve yaklaşık 12 yıl boyunca kullanmıştım.
insanlıktan nasibini alamamış şerefsiz yaşam formlarına kendilerini insan gibi hissettirip göt gibi ortada kalmak hayattaki en büyük başarım herhalde.