bugün

adamı evde kendi kendine konuşturur. iç sesini kulaklarınla duyunca tuhaf hissedersin.
galiba doğru. boşuna söylenmemiş. kendi kendimizle vakit geçirmeyi yalnızlık sandığımız için, " yalnız" hissediyoruz aslında. mesela ben. yoğun derecede çevresizlik yaşıyorum esasında. ama kendimle kalınca bir şeyler anlatmak istiyor. ya ben ya da içimde ki ses mi desek bilemedim. delirmeye bile razıyım. hiçbir şey yapmadan, bazı şeyler olsun istemekten, bünyem yoruldu. alarm veriyor aslında ama ben görmezden geliyorum. ya ben mutlu olacağım esasında, ya yalnızlık ile ya da birisi ile her neyse. salak gibi, yalnız kalınca bazı şeylerden mahrum kaldığımı düşünüyorum ya. öyle bir şey olmamalı ya. yalnızlığa sarılmak istemiyorum ama. yalnızlığı da boş vermeyelim ne bileyim. çok şeyler yazmak istiyorum, kelimeler yetmiyor. doluyum işte.
Bıktığım mevzu.
Sorun olarak gören olur, mutluluğunu ona bağlayan olur. Sonuçta her birimiz farklı farklı duşünüyor, görüyor, hissediyor ve yaşıyoruz.

Ben de seçimimi yalnizlıktan yana yaptım. Pişman olmayacağımdan da eminim. Nasıl eminim peki bundan bu kadar? Bu da Kendinizi tanımanıza bağlı. Hala daha bir takım şeyleri netleştiremediyseniz, amalarıniz, acabalarınız varsa yalnızlık hep bir soru işareti olarak kalır. Yalnızken belki Birilerine özenirsiniz, başkaları gibi yaşamanın ve onları mutlu eden şeylerin sizi de mutlu edebileceğini düşünebilirsiniz.

Belki de öyledir ya da hiç öyle değildir.

Yalnızlık kimini çıldırtır. Kimini de yalnız kalamamak çıldırtır. O kadar ayrıyız o kadar başkayız işte.
Her defasında insanı boşluğa iten duygu.
bir pinhani şarkısıdır.
Salt gerçek kesinlikle bu. Yalnızlık yolun sonu gibi gorunse de aslinda var olan, doğduğumuz andan itibaren hem de tek gerçek şey. O kadar gerçek ki rol yapmaya calistigimiz bu hayat oyununda yalnizlikla karsliastigimiz zaman sasiriyoruz, bakakaliyoruz sanki hiç bilmezmis gibi.
Tüm hayal gücüm benim, tüm kelimelerim benim daha kim, daha ne olsun, buna değer biri var mı bilmiyorum...
Öyle zamanlar gelir ki kendi kuyruğundan bile korkarsın. Her zaman soyutlanmak iyileştirici olmuyor.
yalnızlık diye bir şey yoktur, yalnızlık senin yokluğundur.
en sevdiğim, insanoğluna uykudan sonra verilmiş en büyük hediye. kendinden sorumlusun, saçma tripler yok bıdı bıdı yok maç izlemene karışan yok aptal türk dizisi izlemek zorunda kalmak yok başkasının istediği bir yere değil kendi istediğin yere gitmek gibisi varmı ? başkasının istediği yemeği yemek yerine canının çektiğini yemek gibisi varmı ? lan hepsini bir kenara bırak telefonuna şöyle bir mesaj gelmeyecek ; ‘nerdesin ?’ özgürlük, huzur vallahi büyük nimet. ergen tavırları gibi gelmesin yaş 34 bir çok ilişkisi olmuş birisi olarak söylüyorum bunu. kıymetini bilmek lazım. yalnız doğdun yalnız öleceksin o zaman yalnızda yaşa.
Zamanında değerini bilmediğim kavram. Aslında güzel olan şeymiş. Nekadar çok kişi varsa etrafında okadar sorun varmiş. Kimse olmicak etrafında sadece kendinden münhasır olacaksın. Kimseyi yük etmeden. Kimseye yük olmadan.
Kimsenin gölgesinde yürümeyeceğime
uzun zaman önce karar verdim;
başarsam da, başarmasam da
en azından inandığımı yaptım...

Whitney Houston.
Ona alışmış ve onunla mutlu olanların kimseye ıspatlayacak bir şeyi kalmamıştır.

Biz yalnızlar iyi biliriz sahteliğin, gösterişin, imajın anlamsızlığını.

Kimsenin haberi olmasın benden
Kimse umursamasın, hatırlamasın dahi beni.
Yoklukla başım dertte değil
yalnızlığa tahammül edemeyenler gibi.
8-9 yaşlarından beri hissettiğim olgu.

hatta bu sözlüğe de bu yüzden yazıyorum, yani yalnızım ve bol bol boş vaktim oluyor, bu yüzden her boş vaktimde sözlüğe bir şeyler karalıyorum.
2012'den beri bu sözlükteyim, 7 yıl olmuş yine de bırakamıyorum.
tamam belki eski hesabımı sildim ama bu sefer de bu hesapla buradayım.

17 yaşında babamın da vefat etmesiyle birlikte daha da derinden hissetmeye başladığım bir olgu oldu bu yalnızlık, bir türlü peşimi bırakmadı, küçüklükten beri hep "o pek konuşmaz" dedikleri çocuk oldum.

zaten öyle kalabalık bir ailem yoktu, çok nadir olurdu ailece herkes bir arada oturup yemek yememiz bir şeyler paylaşmamız..
babamın da gitmesiyle iyice yalnızlaştı ev, hayalete döndü resmen.

yaş oldu 23, şimdi de işe güce başladım bambaşka bir şehirde, bambaşka ümitlerle ama yine sonuç tek başıma evdeyim ve hala yalnızım, ağlayarak puding yiyorum lan hayata bak.

ne yapacağım ne yapmalıyım hiçbir fikrim yok.
bir de eskisi gibi yazamaz olmuşum onu fark ettim.
eskiden buraya bir entry metni açtım mı destan gibi yazardım hiç takılmadan, şimdiyse öylece ekrana bakıyorum ne yazsam diye.

yalnızlık insanı köreltiyor, hissizleştiriyor..
...
Öyle Birini Bulun Ki

Sizin uykuya dalmanızı seyretmek için uyumayan;
Sizi alnınızdan öpen;
Size en zor anlarınızda bulutların üstüne çıkarmak isteyen;Arkadaşlarının önünde elinizi tutan...
Öyle birini bekleyin ki;
Size durmadan size sahip olduğu için kendini şanslı saydığını veya ne kadar önemsediğini hatırlatan;
Arkadaşlarına dönüp 'aradığım o...' diyen...
Dünyanın en doğru ancak en yalan hissidir.
yalnızlık huzurdur güvendir insanın kendinden başka dostu yoktur.
Kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerdesin.
Su olsan kimse içmez,
Yol olsan kimse geçmez,
Elin adamı ne anlar senden?
Çıkarsın bir dağ başına,
Bir ağaç bulursun Tellersin
pullarsın Gelin eylersin.
Bir de bulutları görürsün,
bir de bulutları görürsün,
bir de bulutları görürsün.
Köpürmüş gelen bulutları.
Başka ne gelir elden?
Çın çın ötüyor yüreğimin kökünde
şu dünyanın ıssızlığı.
Tanrı kimsenin başına vermesin
böyle bir yalnızlığı.

Bir yaşar kemal şiiri ki ne şiir!
Bazen, bazı şeylerden yeğdir.
Kimi zaman kaderdir, kimi zaman istenilen
Bazen lanet edilen, bazen de şükredilen...
seveceğim yalnızlığı, çok seveceğim artık. senin kıymetini bilememişim ben. değersiz hissettiğim yerlerden sana gelmenin, hem hüznünü hem de biraz olsun sevincini yaşıyorum.
kendi kendime bile konuşasım yok, korkar oldum kendimi incitmekten. nasıl bir başkası olsun? korkarım onu da incitmekten. sanki tüm kelimeler düşman. Ama neye? belki de aklımdan geçen son heceye!
Aşığıyız. Bugünde yalnızım elhamdülillah.
yalnızlık kaderimizde var galiba.