bugün

(img:#1670324)
Bakın bunları izliyorum, tam olarak böyledir.
şu gerçeği kabulenmek zorundayız: insan yalnız doğar ve yanlız ölür. arada geçen zaman bu yalnızlığı gidermek için giriştiğimiz tüm çabaları kapsar.
sakinlik ile şimdi ne olacak lan arasındaki fark.
senin tercihin olan yalnızlık güzeldir. rahatlatıcı, sakin.
bir de zorunda olduğun yalnızlık var. seni zorunda bıraktıkları.
tam o anda insan diyor 'şimdi ne olacak, böyle mi öleceğim falan'

hayır. her şey geçer. en yalnız geceler bile bir gün şuh kahkahalarla dolar.
Rüyalarda bazen avazın çıktığı kadar bağırırsında kimse duymaz ya... Ancak uyandığında boğazında bir ağrı kalbinde bir huzursuzluk olur. işte öyle bir şey yalnızlık.
Yıllardır hissettiğim duygu. Bir iki arkadaşım dışında hepsini ikiyüzlülük, laf taşıma, yalancılık ve arkadan iş çevirme sebeplerinden sildim. ilişki içinde geçirdiğim 4 yılı saymazsak pek sorun olmadı bu durum. Varlığını çok hissetmedim yalnızlığın. Ama ayrılık sonrası daha bir hisseder oldum. Yeni insanlar tanımaya teşvik etmesi yalnızlığın iyi yönü bence.

Bir de verdiği kafa huzuru var.

Yalnız hissetmek yalnızlığınızı doğru yaşadığınızda güzeldir.
Sarılma hissini özleyen kişilerin hissettiği duygudur yalnızlık hissi.
Yalnızlık, yazması kolay yaşaması zor olan duygu çeşidi. Gözlemlerimce uzun süre yalnız kalan insanlar bir insan ile diyalog halinde bulunduğun da fark edilecek kadar çok konuşurlar.
insanlar ALLÂH ı unutuyor..
insanı hayattan soğutabilir, özellikle kalabalık ortamda yalnız hisseden insan oldukça kötü durumdadır. destek alması gerekir diye düşünüyorum.
En kötüsü de koskoca bir kalabalığın içinde yalnız hissetmek.
yalnızlığı unuttuktan sonra zor gelir.

en güzeli ya hiç yalnız kalmayacaksın ya da yalnızlığını bozmayacaksın.
Dimağım soyut şeyleri kavradığından beri yaşadığımdır.
memleketten üniye döndüğüm günün akşamı annemin yaptığı sarmayı çıkartıp tek başıma bomboş evde yerken ciddi anlamda hissettiğim duygu.
Son 2 aydır içinde bulunduğum durumdur.

Hayatımda hiç böyle yalnızlık çekmemiştim. Tüm arkadaşlarım memlekette kaldı. Koca istanbul'da tek başıma kaldım ben de. Bugün saatlerce tek başıma gezdim. He genel olarak yalnız gezmeyi severim ama bazen insan yanına birisini istiyor sohbet edebileceği.

Biramı alıp maçka'da tek başıma oturdum. Aslında çok güzel kafa dinleniyor da sürekli sürekli yalnız gitmek olmuyor. Öyle yani.
yeterince uzun süre geçirildikten sonra "varsayılan durum" haline gelen his.

öyle ki yanınızda bir başkasının olması değişik hissettiriyor, yaptığınız her hareketin, söylediğiniz her şeyin daha bir farkına varıyorsunuz; geçen zamanda kendinizle çok yakınlaştığınız için.
çevrenin niceliğinden çok niteliğinin farkına vardığın andır. çünkü herkesin bir popisi var.
Seks yapacak kimse yok en cok bu koyuyor insana. Damn.
insanın gerçekliği, insan olmanın gerçekliğini hissetmesidir.

Yanınızdaki insanlar, sevgiliniz, eşiniz, paranız, güzelliğiniz, çevreniz hepsi yanılsamadır, geçicidir ki bir çoğunun geçici olduğuyla dünyada da yüzleşirsiniz. insanın başkasına bahşettiği sevgi bile kendisi içindir, kendisini tatmin içindir.

Övgü, hamd, dostluk yalnızca her noksanlıktan münezzeh olan arşın sahibinedir.
Pek yaşamadığım histir.

Bak rakım var, sigaram var, kitaplarım var, müziğim var. Daha ne olsun? Kendi içimde çok kişi barındırıyorum zaten.
Yalnız hissetmek değil, olsa olsa yalnız olduğunun farkına varmaktır o.
o kafa sesimle ben konuşuyordum... rehabilitasyon merkezine gittim bir iki defa.

ne biliiim lan halisünasyonmuş o ses.

yani asıl konuşabilememen lazım.
Sevdiğin insanlar yanındaymış gibi düşünüp onlarla hayali olarak sohbet etmeye çabalamak. Bilmiyorum belki de ben şizofrenim.
özüne donmek demektir. ınsan sadece dogdugunda ve oldugunde degil hayati boyunca attigi her adimda ve her aninda yalniz bir varlik. etraftaki kalabaligi sosyallesme ihtiyacinin giderilmesi icin serpistirilmis canlilar olarak gormeyi deneyin. icine girdiginiz duygu durumu sizi asla pisman etmeyecek.
hayatım boyunca yakamı bırakmayan duygu.
görsel