uuserler uzerine totolojik bir yaklasim denemesi

uludağ sözlük yazarlarının neden okuyucu olmakla yetinmeyip
sözlükte yazar olduklarının serimlenmesi amaçlı bir yaklaşım
olup bilimsel bir metod izlenmemesi dolayısıyla sadece denemedir. *
totolojik*grupları kısaca totoş olarak adlandıracağım. ya da vazgeçtim
ağır olabilir gece vakti totoş. kısasa kısas 't' olarak adlandıralım
ve özet babında sadece yaptıkları eylemleri sıralayalım:

t-1: 'entry yazmak' için yazar olanlar. bu yazar tipinin hobisi yazmaktır
ve bu anlamda kendini geliştirmeye çabalar. belirli bir düzeyde
okumuşluğu vardır ve artık bünye yazmazsa patlayacak noktaya gelmiştir.
yaza yaza yazmayı öğrenir, derin sulara yelken açar, boğulanlar
boğulur, kalan sağlar bizimdir.

t-2: 'entry girmek' için yazar olanlar. bu yazar tipi için yazmak-yazı
amaç değil araçtır. amaçları hakkında birçok spekülasyon yapılmakta
olup uzun ince olarak tabir edilebilecek şu yolu takip ederler;
entry girmek, özel msjlaşmak, msnden devam etmek... *.
bu tip yazarın denizle arası iyi değildir. karada yaşamayı sever.
ayakları yere basar. bir backpacker edasıyla alır başını gider.
ancak bu maceracı ruhun karşısına ıssız yollarda her an bir tehlike
çıkabilir ve yolculuk tamamlanamadan sonlanabilir.

t-3: 'entry sıçmak' için yazar olanlar. bu yazar tipi için yazmak-yazı
hiç ama hiç amaç değildir, araç da değildir, yazar olmanın külfetidir.
ordan burdan sallarlar, muhabbet kıvamında klavye eskitirler,
sadece konuşarak tatmin olamamış ego, yazı takviyesiyle tatmini yakalar.
bu bağlamda ego tavan yapmış olduğu içün yüksekten atmaları ve bittabi
uçmaları gerekir. yani deniz ve karadan ziyade kanat çırparak havalanmayı,
kanatlarının arasından esen ılık rüzgarın tadını çıkarmayı severler.
ancak ters bir rüzgarla yere çakılmaları ihtimal dahilindedir.

t-4: ilk üç totolojinin bir karmasıdır. gün gelir kendisinden gerçek
anlamda yazar olamayacağını anlar ve kendini sosyalleşmeye verir.
bir başka gün insanlar bayar sırf içini boşaltmak için havalarda uçar.
günler gelir geçer, mevsimler değişir... tek bir şey baki kalır:
her gün başka bir beladır. *