bugün

övünmek yetmez, çalışmak ve güvenmek de gerekir.
ırkın kendisi ile değil başardıkları ile övünmektir. o kadar kadim medeniyet var. mısırlısı persi hindusu çinlisi bilmem nesi. hangisinin tarihinde bu kadar hikaye var acı var zafer var. özellikle kurtuluş mücadelesi ve tam bittiler denilirken dünyanın en güçlü devletlerine karşı ayağında ayakkabısı bile olmadan verilen mücadele ve kazanılan büyük zafer. fatih sultan mehmet gibi kanuni sultan süleyman gibi mustafa kemal atatürk gibi dünyanın gelmiş geçmiş en başarılı ve zeki hükümdarlarının, liderlerinin bizim milletimizden çıkması tesadüfi olamaz.
Tarihi bu kadar eski ve efsane olan başka milletlerde varsa onlarda övünsün denilesidir.
insanın kendisi bir bok olmayınca milletiyle tarihiyle övünür iş tarih yazanın torunu olmak değildir tarih yazmaktır.
Keşke biraz kendi ülkemde değer görseydim, gururla övünebilseydim diyorum.
Başka övünecek neyimiz kaldı ki?
Genel olarak ırk değilde, geçmişte yapılanlarla övünme durumudur.
Her millet gibi türklerinde belli başlı yanlış işleri var.
Bazı tarihsizleri ve kökensizleri kudurtan durumdur. Türk olmakla övünmek demek, boş boş ırk mastürbasyonu yapmak değildir. Milletinin başarılarıyla ve tarihinle gurur duymak demektir. Bu gurur da bir türk'e ülkeye bir şeyler katması için motivasyon kaynağı sağlayacaktır. Bir avrupalı veya bir asyalı milletiyle övünebilir, bu normaldir. Türk'ün de övünmesi normaldir. Fakat tarihinde yıkımdan, terörden ve başarısızlıktan başka bir şey olmayan milletlerin kendileriyle gurur duyması, bayağı abestir.

(bkz: ne mutlu türküm diyene)
Önce insanım.
Kökenim ve tarihimi çok iyi bildiğim için kudurmadan türk olmadığımı ve gürcü olmakla da övünmediğimi bilmekle beraber, iyi bir insan, kendine yetebilen bir beşer olmayı diliyorum.
alman olsam almanlığımla, japon olarak doğsam japonluğumla övünürüm, bu doğduğun, ekmeğini yediğin, ata topraklarını sevmekle ilgili bir durum. istemeyene o şerefi zorla veremeyiz tabi.
Biz övünmüyoruz. Sizin kuyruk acınız var.